Komizm w filmach Alfreda Hitchcocka

Krzysztof Loska

Abstrakt

Obecność akcentów humorystycznych w strukturze fabularnej thrillera szpiegowskiego stała się znakiem rozpoznawczym Alfreda Hitchcocka jeszcze w okresie brytyjskim. Mistrz suspensu nie stronił też od realizowania filmów, w których duch komediowy rozstrzygał o ostatecznej tonacji dzieła, choć krytycy nie zwracali szczególnej uwagi na produkcje w rodzaju Żony farmera i Numeru 17. Komizm w utworach Hitchcocka pełnił podwójną funkcję: po pierwsze, tworzył płaszczyznę, z której publiczność mogła spojrzeć na wydarzenia fabularne pod innym kątem, nabrać właściwego dystansu wobec świata przedstawionego; po drugie, mógł być składnikiem filmowego napięcia, dostarczając słownych i wizualnych wskazówek dotyczących głównego wątku fabularnego. Autor nie analizuje elementów humorystycznych w kryminalnych lub szpiegowskich dziełach Hitchcocka, ale skupia się na tych filmowych przykładach, w których tonacja komiczna wydaje się dominująca: Niebezpiecznej próbie, Panu i pani Smith, Kłopotach z Harrym, Złodzieju w hotelu oraz Północy, północnym zachodzie.