CALL FOR PAPERS
Przyjmujemy gotowe artykuły naukowe – w języku polskim lub angielskim – wpisujące się w tematykę planowanych tomów (jak niżej), ale także teksty niezwiązane z wiodącym tematem numeru, zwłaszcza jeśli dotyczą historii kina polskiego, teorii filmu w ujęciu problemowym bądź poruszają kwestie mało dotychczas przebadane. Czekamy również na recenzje naukowe książek filmoznawczych opublikowanych w Polsce bądź dotyczących polskiego kina i mediów.
Nr 120 (zima 2022)
KULTURA FILMOWA
(artykuły przyjmujemy do 11 września 2022 r.)
Kultura filmowa jest pewną strukturą – z jednej strony organizującą szeroko pojęte życie filmowe (w odniesieniu do procesów produkcyjnych, cyrkulacji poszczególnych utworów w sferze publicznej, ich wartości rynkowej czy też współpracy artystycznej między zaangażowanymi podmiotami), z drugiej odzwierciedlającą potrzeby, zainteresowania i obawy uczestników komunikacji medialnej – twórców i widzów.
Temat przewodni tomu rozumiemy jako kulturę produkcji (w tym koprodukcji), dystrybucji i uczestnictwa, przy czym interesują nas różne sposoby ujęcia tych zagadnień: teoretyczne, praktyczne i empiryczne, a także rozmaite paradygmaty czasowe: perspektywa współczesna i historyczna. Cenna byłaby również refleksja dotycząca tworzenia i recepcji filmów w różnych krajach w perspektywie porównawczej. Jakie modele produkcji występują? Czy sposób odbioru filmu uwarunkowany jest kulturowo? Jak kształtuje się filmowe trendy i co jest celem takiego działania? Czy to widzowie suwerennie decydują o popularności i wartości filmu, czy może jednak są sterowani przez rozmaite grupy interesów? Odpowiedzi na te pytania mogłyby – jak sądzimy – rzucić nieco więcej światła na to, co zwykło się nazywać kulturą filmową.
Przykładowe obszary tematyczne:
Nr 121 (wiosna 2023)
KINO DLA DZIECI I MŁODZIEŻY
(artykuły przyjmujemy do 12 grudnia 2022 r.)
Wiosną 2013 r. ukazał się numer „Kwartalnika Filmowego” poświęcony tematowi dziecka i filmu, złożony głównie z tekstów dotyczących obrazu dzieciństwa w kinie. Po dziesięciu latach chcielibyśmy powrócić do tego zagadnienia, ale w nieco innym ujęciu. Tym razem pragniemy skupić się na filmie dla dzieci i młodzieży, rozumianym jako obejmująca prawie wszystkie gatunki odrębna gałąź przemysłu filmowego. Badacze, nauczyciele, organizatorzy festiwali, dziennikarze czy dystrybutorzy filmowi różnie rozumieją to pojęcie, w zależności od ich priorytetu i perspektywy teoretycznej. Mimo braku spójnej i powszechnie akceptowanej definicji, generuje on jednak własną, wyrazistą estetykę, prezentuje własne, złożone strategie wizualne oraz narracyjne i ma swoją specyfikę – zarazem określoną dość dokładnie (m.in. przez instytucje przyporządkowujące filmom kategorie wiekowe) i otwartą na różnych, w tym dorosłych adresatów (crossfilming).
Filmy dla dzieci i młodzieży cieszą się coraz większym zainteresowaniem opinii publicznej, mają swoje festiwale i nagrody, ale – mimo rosnącej liczby publikacji na ich temat – badania filmoznawcze w tym obszarze wciąż wydają się niszowe w porównaniu z badaniami np. literaturoznawczymi. Zakładamy, że pole badawcze tomu będą wyznaczać zarówno analizy formalno-estetyczne, jak i – odpowiadająca wielofunkcyjności tych filmów – krytyczna perspektywa interdyscyplinarna (historyczna, teoretyczna, ideologiczna, edukacyjna, psychologiczna, kulturowa, ekonomiczna oraz instytucjonalna).
Przykładowe obszary tematyczne:
Nr 122 (lato 2023)
KRAJOBRAZY, PANORAMY, TERYTORIA
(artykuły przyjmujemy do 13 marca 2023 r.)
Namysł nad krajobrazem jest w oczywisty sposób namysłem nad sposobami widzenia: szerokie spojrzenie z dystansu może sugerować obiektywizm, ale jego ceną jest często utrata ostrości i precyzji. Zarazem krajobrazy istnieją w skali geologii i topografii, podczas gdy ludzki wzrok zatrzymuje się na linii horyzontu. Obietnicę przekroczenia tych ograniczeń niosą nowe rozwiązania techniczne, jednak i one funkcjonują w określonych warunkach – technologicznych i dyskursywnych. Już nie tylko perspektywa, ale i panorama może pełnić funkcję formy symbolicznej – formalnego systemu nadającego strukturę temu, co widzimy.
Tematem przewodnim tomu chcielibyśmy uczynić krajobraz – rozumiany nie jako tło filmowych wydarzeń, ale jako ich katalizator, aktywny uczestnik czy wręcz (współ)sprawca, a także jako nieruchome narzędzie prowadzenia narracji. Interesują nas filmowe krajobrazy rzeczywiste i fikcjonalne, naturalne i przekształcone przez człowieka: wiejskie, miejskie, (post)przemysłowe. W jaki sposób pejzaże filmowe są sfunkcjonalizowane w dokumencie i fabule? Czy filmowe „kraj-obrazy” mogą się przyczyniać do stereotypizowania realnych miejsc? Na ile konkretne zabiegi filmowe (jazdy kamery, plany, ujęcia, style montażu) są powiązane z określonymi sposobami ukazywania krajobrazu? Co widać, a czego nie widać w filmowych krajobrazach?
Przykładowe obszary tematyczne:
2022-05-31
Szanowne Autorki, Szanowni Autorzy,
nabór tekstów do dwóch pierwszych tomów na rok 2023 został otwarty:
- nr 121 (wiosna): KINO DLA DZIECI I MŁODZIEŻY (artykuły przyjmujemy do 12 grudnia 2022 r.),
- nr 122 (lato): KRAJOBRAZY, PANORAMY, TERYTORIA (artykuły przyjmujemy do 13 marca 2023 r.).
Zachęcamy do zapoznania się z call for papers oraz nadsyłania zgłoszeń.