Komizm w filmach Alfreda Hitchcocka
Abstrakt
Obecność akcentów humorystycznych w strukturze fabularnej thrillera szpiegowskiego stała się znakiem rozpoznawczym Alfreda Hitchcocka jeszcze w okresie brytyjskim. Mistrz suspensu nie stronił też od realizowania filmów, w których duch komediowy rozstrzygał o ostatecznej tonacji dzieła, choć krytycy nie zwracali szczególnej uwagi na produkcje w rodzaju Żony farmera i Numeru 17. Komizm w utworach Hitchcocka pełnił podwójną funkcję: po pierwsze, tworzył płaszczyznę, z której publiczność mogła spojrzeć na wydarzenia fabularne pod innym kątem, nabrać właściwego dystansu wobec świata przedstawionego; po drugie, mógł być składnikiem filmowego napięcia, dostarczając słownych i wizualnych wskazówek dotyczących głównego wątku fabularnego. Autor nie analizuje elementów humorystycznych w kryminalnych lub szpiegowskich dziełach Hitchcocka, ale skupia się na tych filmowych przykładach, w których tonacja komiczna wydaje się dominująca: Niebezpiecznej próbie, Panu i pani Smith, Kłopotach z Harrym, Złodzieju w hotelu oraz Północy, północnym zachodzie.
Słowa kluczowe:
Alfred Hitchcock, humor, komizmBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Krzysztof Loskakwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński Polska
Profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego; zajmuje się kulturą popularną, postmodernizmem, literaturą współczesną i kinem gatunkowym. Opublikował m.in.: Dziedzictwo McLuhana. Miedzy nowoczesnością a ponowoczesnością (2001), monografię Alfreda Hitchcocka (2002) oraz Encyklopedię filmu sciencefiction (2004). W 2006 roku opublikował książkę Tożsamość i media, poświęconą twórczości Atoma Egoyana.
Statystyki
Abstract views: 0PDF downloads: 0
Licencja
Prawa autorskie (c) 2006 Krzysztof Loska
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Krzysztof Loska, Teinosuke Kinugasa, neosensualizm i awangarda , Kwartalnik Filmowy: Nr 82 (2013): Eksperyment. Film i sztuki audiowizualne
- Krzysztof Loska, Czas utracony – nostalgia i trauma w postkolonialnym filmie francuskim , Kwartalnik Filmowy: Nr 86 (2014): Wymiary czasu
- Krzysztof Loska, Kilka uwag o przestrzeni w filmie japońskim , Kwartalnik Filmowy: Nr 65 (2009): Obraz filmowy, obraz w filmie (cz. II)
- Krzysztof Loska, Ciała na sprzedaż – mroczna strona globalizacji , Kwartalnik Filmowy: Nr 83-84 (2013): Ciało w filmie
- Krzysztof Loska, Tożsamość kulturowa i wizerunek diaspory w kinie brytyjskim , Kwartalnik Filmowy: Nr 80 (2012): Film na styku kultur
- Krzysztof Loska, Dzieciństwo i trauma – obraz młodego pokolenia Japończyków w kinie współczesnym , Kwartalnik Filmowy: Nr 81 (2013): Dziecko i film
- Krzysztof Loska, Wizerunek imigranta w filmach Katarzyny Klimkiewicz , Kwartalnik Filmowy: Nr 92 (2015): Kino polskie i polityka
- Krzysztof Loska, Początki filmu dokumentalnego w Japonii , Kwartalnik Filmowy: Nr 75-76 (2011): Oblicza rzeczywistości
- Krzysztof Loska, Hybrydowość i transkulturowy pejzaż muzyczny w kinie diasporycznym , Kwartalnik Filmowy: Nr 91 (2015): Film między muzyką pop a popkulturą
- Krzysztof Loska, Miłość i polityka – japońska nowa fala , Kwartalnik Filmowy: Nr 70 (2010): Awangarda i film
