„Ran”, czyli Szekspir po japońsku

Krzysztof Loska

kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński (Polska)

Abstrakt

Wskazując na podobieństwo fabularne filmu Kurosawy do tragedii Szekspira, autor zwraca uwagę na oryginalne podejście wybitnego reżysera do pierwowzoru teatralnego. Nie ma przy tym na myśli wyłącznie przenikania się konwencji teatru elżbietańskiego z japońską tradycją estetyczną, ale przetworzenie materiału źródłowego, wejście w dialog z tekstem dramatu, wypracowanie oryginalnego języka wizualnego bez uciekania się do prostych transpozycji oraz ilustracyjności. Na poziomie stylistycznym i narracyjnym ważną rolę w Ran odgrywają nawiązania do klasycznego teatru , japońskich opowieści niesamowitych (kaidan), ludowych podań i rodzimej mitologii – zwłaszcza wykorzystanie metafor zwierzęcych, charakteryzujących postaci zarówno w sztuce Szekspira, jak i w filmie Kurosawy. Ostatnim tropem interpretacyjnym, na który Loska zwraca uwagę, jest obecność odniesień religijnych, szczególnie widocznych w przywołaniu tradycji buddyjskiej, która łagodzi pesymistyczną wymowę dzieła.


Słowa kluczowe:

Akira Kurosawa, William Szekspir, nō, kaidan, kino japońskie

Benedict, Ruth. 1999. Chryzantema i miecz: wzory kultury japońskiej. Tłum. E. Klekot, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
  Google Scholar

Grilli, Peter. 1985. Kurosawa Directs a Cinematic Lear, „New York Times”, 15 December.
  Google Scholar

Kane, Julie. 1997. From the Baroque to the Wabi: Translating Animal Imagery from Shakespeare’s King Lear to Kurosawa’s Ran, „Literature/Film Quarterly” 25 (2).
  Google Scholar

Kott, Jan. 1992. Ran albo Lear ostateczny. W: tegoż, Płeć Rozalindy, Kraków: Wydawnictwo Literackie.
  Google Scholar

Kozyra, Agnieszka. 2011. Mitologia japońska, Warszawa-Bielsko Biała: Wydawnictwo Szkolne PWN.
  Google Scholar

McDonald, Keiko. 1993. Japanese Classical Theater in Films, Rutherford: Fairleigh Dickinson University Press.
  Google Scholar

Melanowicz, Mikołaj. 2011. Akira Kurosawa – Ran: między ładem a chaosem. W: Akira Kurosawa – twórca japoński, twórca światowy, W. Laskowska-Smoczyńska, P. Kletowski (red.). Kraków: Biblioteka Muzeum Manggha.
  Google Scholar

Melchior, Bonnie. 2005. King Lear and Ran: Identity Translated and Transformed, „East-West Connections: Review of Asian Studies” 5 (1).
  Google Scholar

Nordin, Kenneth D. 2005. Buddhist Symbolism in Akira Kurosawa's Ran: A Counterpoint to Human Chaos, “Asian Cinema” 16 (2).
DOI: https://doi.org/10.1386/ac.16.2.242_1   Google Scholar

Serper, Zvika. 2001. Lady Kaede in Kurosawa’s Ran: Verbal and Visual Characterization through Animal Traditions, „Japan Forum” 13 (2).
DOI: https://doi.org/10.1080/09555800120081367   Google Scholar

Shakespeare, William. 2013. Król Lear. W: tegoż, Tragedie i Kroniki. Tłum. S. Barańczak. Kraków: Wydawnictwo Znak.
  Google Scholar

Thompson, Ann. 1989. Kurosawa’s Ran: Reception and Interpretation, „East-West Connections: Review of Asian Studies” 3 (2).
  Google Scholar

Yoshimoto, Mitsuhiro. 2005. Kurosawa: Film Studies and Japanese Cinema, Durham: Duke University Press.
  Google Scholar

Żeromska, Estera. 2010. Japoński teatr klasyczny. Korzenie i metamorfozy, Warszawa: Wydawnictwo Trio.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2014-12-31

Cited By / Share

Loska, K. (2014) „«Ran», czyli Szekspir po japońsku”, Kwartalnik Filmowy, (87-88), s. 160–170. doi: 10.36744/kf.2391.

Autorzy

Krzysztof Loska 
kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński Polska

Profesor Uniwersytetu Jagiel­lońskiego, dyrektor Instytutu Sztuk Audiowizual­nych tamże; zajmuje się filmem japońskim i kulturą współczesną; autor ponad stu publikacji naukowych, w tym jedenastu książek, m.in.: Dzie­dzictwo McLuhana. Między nowoczesnością a ponowoczesnością (2001), Hitchcock – autor wśród gatunków (2002), David Cronenberg: rozpad ciała, rozpad gatunku (2003, wspólnie z Andrzejem Pitrusem), Encyklopedia filmu science fiction (2004), Tożsamość i media. O filmach Atoma Egoyana (2006), Poetyka filmu japońskiego (2009), Kenji Mizoguchi i wyobraźnia melodramatyczna (2012), Nowy film japoński (2013).



Statystyki

Abstract views: 44
PDF downloads: 21


Licencja

Prawa autorskie (c) 2014 Krzysztof Loska

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.

W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.


Inne teksty tego samego autora

1 2 3 > >>