„Złoty wiek” – arcydzieło prowokacji
Marcin Giżycki
mgizycki@hotmail.comPolsko-Japońska Akademia Technik Komputerowych (Polska)
https://orcid.org/0000-0001-7525-0205
Abstrakt
Dziewięćdziesiąt lat temu, 31 czerwca 1930 r., w rezydencji Marie-Laure i Charles’a de Noailles'ów w Paryżu odbył się pierwszy prywatny pokaz filmu Luisa Buñuela Złoty wiek (L’âge d’or). W końcu listopada tamtego roku film miał oficjalną premierę w Studio 28 w Paryżu. Kilka dni później (3 grudnia 1930 r.) doszło do jednej z największych awantur w historii kina. W stronę ekranu poleciały kałamarze i inne niebezpieczne przedmioty. Wszystko w filmie, łącznie ze starannie dobraną przez samego reżysera muzyką, było prowokacją, a planowany efekt okazał się spektakularny ku uciesze André Bretona i innych surrealistów. Giżycki przypomina te fakty i przy okazji zastanawia się, czy prowokacyjna treść filmu wciąż rezonuje w dzisiejszym świecie.
Słowa kluczowe:
Luis Buñuel, prowokacja, surrealizmBibliografia
Barlow, P. (2001). Soundtrack Available: Essays on Film & Popular Music. Durham: Duke University Press.
Google Scholar
Buache, F. (1973). The Cinema of Luis Buñuel. London – New York: The Tantivy Press.
Google Scholar
Buñuel, L. (1989). Ostatnie tchnienie (tłum. M. Braunstein). Warszawa: WAiF.
Google Scholar
Edwards, G. (1982). The Discreet Art of Luis Buñuel: A Reading of His Films. London – Boston: Marion Boyars.
Google Scholar
Hammond, P. (1997). L’âge d’or. London: BFI Publishing.
Google Scholar
Hammond, P. (2004). Lost and Found: Buñuel, „L’âge d’or” and Surrealism. W: I. Santaolalla, P. W. Evans (red.), Luis Bunuel: New Readings (s. 15). London: BFI Publishing.
Google Scholar
Savage, J. (2007). „L’Amour Fou”: Nationalism, Patriarchy and the Nuptial Farce in „L’âge d’or” and „Un chapeau de paille d’Italie”. Studies in French Cinema , 3.
DOI: https://doi.org/10.1386/sfc.7.3.243_1
Google Scholar
Autorzy
Marcin Giżyckimgizycki@hotmail.com
Polsko-Japońska Akademia Technik Komputerowych Polska
https://orcid.org/0000-0001-7525-0205
Krytyk i historyk sztuki; autor książek z dziedziny historii filmu i zjawisk kultury artystycznej. Wykładowca w Rhode Island School of Design w USA, profesor w Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie. Opublikował m.in. Nie tylko Disney – rzecz o kinie animowanym (2000), Koniec i co dalej? (2001), Słownik kierunków, ruchów i kluczowych pojęć sztuki drugiej połowy XX wieku (2002), Wenders do domu! Europejskie filmy o Ameryce i ich recepcja w Stanach Zjednoczonych (2006).
Statystyki
Abstract views: 400PDF downloads: 219
Licencja
Prawa autorskie (c) 2020 Marcin Giżycki
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Marcin Giżycki, Dlaczego nie lubię reklam w kinie , Kwartalnik Filmowy: Nr 105-106 (2019): Kino wobec transformacji ustrojowych
- Marcin Giżycki, Zemsta Jokera i pasożytów , Kwartalnik Filmowy: Nr 108 (2019): Produkcja i dystrybucja filmowa
- Marcin Giżycki, Smartfon – tryumf Eisensteina , Kwartalnik Filmowy: Nr 112 (2020): Polski dokument, polska animacja
- Marcin Giżycki, Kalendarium życia i twórczości Zenona Wasilewskiego , Kwartalnik Filmowy: Nr 112 (2020): Polski dokument, polska animacja
- Marcin Giżycki, … Zostały tylko fotosy. Nieistniejące filmy Cindy Sherman , Kwartalnik Filmowy: Nr 115 (2021): Film formy, film treści
- Marcin Giżycki, Król(owa) kampu , Kwartalnik Filmowy: Nr 107 (2019): Podróż, (e)migracja, pielgrzymka
- Marcin Giżycki, Zbuntowane oko , Kwartalnik Filmowy: Nr 111 (2020): Zmysły i afekty
- Marcin Giżycki, Tamara Sorbian-Kasprzycka, 1952-2020. Pożegnanie , Kwartalnik Filmowy: Nr 112 (2020): Polski dokument, polska animacja
- Marcin Giżycki, „Europa” odnaleziona , Kwartalnik Filmowy: Nr 117 (2022): Kino nieznane/ukryte
- Marcin Giżycki, Czy artyście wolno być przestępcą? Kilka pytań bez odpowiedzi , Kwartalnik Filmowy: Nr 113 (2021): Film i technologia
