Refleksje człowieka medialnego
Marek Hendrykowski
kwartalnik.filmowy@ispan.plUniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (Polska)
Abstrakt
Hendrykowski bada fenomen polskiego filmu w okresie socrealizmu i przekonuje, że doktryna, która oficjalnie weszła w życie podczas Zjazdu Filmowców w Wiśle w listopadzie 1949 roku, objawiła się znacznie wcześniej. Stały za tym dwie rzeczy. Po pierwsze, tuż po II wojnie światowej twardy trzon najbardziej aktywnych twórców filmowych stanowiła grupa ludzi, którzy rozpoczęli karierę w przemyśle filmowym przed II wojną światową. Wywodzili się oni z lewicowego nurtu stowarzyszenia „Start”. Po drugie, kino socrealizmu korzystało ze sprawdzonych w przedwojennym kinie popularnym chwytów artystycznych i wzorców gatunkowych. Stąd w nowych filmach chętnie obsadzano popularnych przedwojennych aktorów, co przyciągało widzów do kin. Realizm socjalistyczny został wprowadzony do sztuki filmowej w pierwszych latach powojennych, ale podteksty zakłócające czystość centralnie narzuconych zasad ze stalinowskiego Związku Radzieckiego przekazywano w filmach w formie zakamuflowanej w swoistej grze w trójkącie „władza – artyści – publiczność”.
Słowa kluczowe:
Zjazdu Filmowców w Wiśle, socrealizm, StartBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Marek Hendrykowskikwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Polska
Historyk i teoretyk filmu, wykłada na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Autor książek m.in. Historia filmowego Oscara (1988, 1993), Słownik terminów filmowych (1994).
Statystyki
Abstract views: 0PDF downloads: 0
Licencja
Prawa autorskie (c) 2002 Marek Hendrykowski
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Marek Hendrykowski, Czy można wybaczyć Leni Riefenstahl? , Kwartalnik Filmowy: Nr 89-90 (2015): Redefinicje klasyki
- Marek Hendrykowski, Metafizyka w „Labiryncie” Jana Lenicy , Kwartalnik Filmowy: Nr 96 (2016): Film i metafizyka
- Marek Hendrykowski, Czas fraktalny. O ewolucji wyobrażeń czasu w kinie współczesnym , Kwartalnik Filmowy: Nr 86 (2014): Wymiary czasu
- Marek Hendrykowski, Jak likwidowano polską szkołę filmową , Kwartalnik Filmowy: Nr 103 (2018): Młode kino polskie – konfrontacja pokoleń
- Marek Hendrykowski, Dokument – fikcja – realizm. Teoria wobec praktyki , Kwartalnik Filmowy: Nr 75-76 (2011): Oblicza rzeczywistości
- Marek Hendrykowski, Odlot za Atlantyk. Amerykański debiut Miloša Formana , Kwartalnik Filmowy: Nr 93-94 (2016): Kino amerykańskie
- Marek Hendrykowski, Piosenka w polskim filmie socrealistyczym , Kwartalnik Filmowy: Nr 91 (2015): Film między muzyką pop a popkulturą
- Marek Hendrykowski, Kino i teatr – kulturowa kolizja mediów (1895-1914) , Kwartalnik Filmowy: Nr 87-88 (2014): Film i teatr
- Marek Hendrykowski, Uniwersalizm i etnocentryzm w polskim kinie , Kwartalnik Filmowy: Nr 95 (2016): Transnarodowość kina polskiego
- Małgorzata Hendrykowska, Marek Hendrykowski, Pierwszy polski film fabularny. „Les Martyrs de la Pologne” – „Pruska kultura” (1908) , Kwartalnik Filmowy: Nr 67-68 (2009): Historia filmu
