Zrozumieć Medeę. Filmowe portrety bohaterki
Abstrakt
Medea, córka władcy Kolchidy Ajetesa i nimfy Asterodei, jak to często bywa z bohaterami mitów, nie ma jednej historii. Aby zrozumieć jej czyny – przede wszystkim przypisywane jej w akcie zemsty dzieciobójstwo – autorka postuluje wyjście poza wersje skanonizowaną w dramacie Eurypidesa i sięgnięcie do różnych odmian mitu, jak i późniejszych wersji literackich, m.in. P. Quignarda. Helman, za Lévi-Straussem, uznaje również, że mitu nie można czytać wprost, że kryje on prawdy, których literalnych wersji społeczeństwo nie jest w stanie udźwignąć. Po ukazaniu bogatego „tła” mitycznego autorka zestawia ze sobą i dyskutuje różnice w ukazaniu historii Medei w realizacjach filmowych Pasoliniego, Dreyera/von Triera i Dassina.
Słowa kluczowe:
mitologia, Medea, EurypidesBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Alicja Helmankwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński Polska
Filmoznawca, muzykolog, wykłada w Instytucie Sztuk Audiowizualnych na UJ. Autorka licznych książek i artykułów z dziedziny teorii i historii kina. Ostatni wydała Urok zmierzchu. Filmy Luchino Viscontiego (2001).
Statystyki
Abstract views: 0PDF downloads: 0
Licencja
Prawa autorskie (c) 2003 Alicja Helman
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Alicja Helman, Transgresje i transformacje w twórczości filmowej Kornéla Mundruczó , Kwartalnik Filmowy: Nr 101-102 (2018): Kino europejskie XXI wieku
- Alicja Helman, Kulturowe konteksty twórczości filmowej Glaubera Rochy , Kwartalnik Filmowy: Nr 103 (2018): Młode kino polskie – konfrontacja pokoleń
- Alicja Helman, Ideologia − subkultura − breakdance. „Dzieci rock'n'rolla” Tiana Zhuangzhuanga , Kwartalnik Filmowy: Nr 91 (2015): Film między muzyką pop a popkulturą
- Alicja Helman, Trudne rozwijanie niewykorzystanego potencjału , Kwartalnik Filmowy: Nr 103 (2018): Młode kino polskie – konfrontacja pokoleń
- Alicja Helman, Związki kultury muzycznej i filmowej , Kwartalnik Filmowy: Nr 129 (2025): Trauma
- Alicja Helman, Dwa powroty , Kwartalnik Filmowy: Nr 89-90 (2015): Redefinicje klasyki
- Alicja Helman, Drogi rozwoju filmoznawstwa , Kwartalnik Filmowy: Nr 85 (2014): Film i media – przeszłość i przyszłość
- Alicja Helman, W poszukiwaniu sensu , Kwartalnik Filmowy: Nr 87-88 (2014): Film i teatr
- Alicja Helman, Obok kanonu, ale w centrum spraw , Kwartalnik Filmowy: Nr 79 (2012): Wnętrza. O filmowej przestrzeni zamkniętej
- Alicja Helman, Tajemnice i pułapki chińskiego domu , Kwartalnik Filmowy: Nr 79 (2012): Wnętrza. O filmowej przestrzeni zamkniętej
