Andrzej Kondratiuk. Metafizyka

Beata Kosińska-Krippner

kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Instytut Sztuki, Polska Akademia Nauk (Polska)

Abstrakt

Tekst jest swoistym pożegnaniem ze zmarłym 22 czerwca 2016 r. reżyserem Andrzejem Kondratiukiem, który w większości swoich filmów dotykał spraw ostatecznych, choć często czynił to w kuglarski sposób. Autorka zauważa, że pierwiastki metafizyczne, które widzowie odnajdują w filmach, są najczęściej efektem zamierzonych działań twórców, czasem nadinterpretacji odbiorczej. Zdarza się jednak, że to, co irracjonalne, trudne do wyjaśnienia, pojawia się w kontekście danego dzieła filmowego zaskakująco i zupełnie niespodziewanie. Przykładem takiej sytuacji jest nakręcony w 1997 r. Słoneczny zegar, do którego metafizyczny kontekst dopisało życie. W końcowej scenie filmu grany przez Kondratiuka bohater, Andrzej, rozstaje się ze światem, podkreślając, że jest rok 2016.


Słowa kluczowe:

Andrzej Kondratiuk, śmierć, pożegnanie

Bracia. Z reżyserem Januszem Kondratiukiem rozmawia Jacek Szczerba. „Gazeta Wyborcza”, „Duży Format” nr 32, 2017.
  Google Scholar

Jutro zostanę gwiazdą na niebie. Rozmawiała Barbara Henkel. „Pani” nr 8, 1991.
  Google Scholar

Kozłowski, J., Gwiezdny pył. „Poznaniak” nr 8, 1996, s. 21.
  Google Scholar

Lubelski, Tadeusz. Historia kina polskiego. Twórcy, filmy, konteksty. Katowice: Videograf II, 2008.
  Google Scholar

Moje pytanie do dwojga. „Zwierciadło” nr 12, 1996.
  Google Scholar

Nasze niebo i piekło. Rozmawiała Jadwiga Has. „Kobieta i Styl” nr 9, 1999.
  Google Scholar

Pietkiewicz, B., Daleko od czasu. „Zwierciadło” nr 8, 1996, s. 44.
  Google Scholar

Sobolewski, Tadeusz. Andrzej Kondratiuk nie żyje. „Gazeta Wyborcza” 23.06.2016, s. 12.
  Google Scholar

Tes, Urszula. Wątki metafizyczne we współczesnym kinie dokumentalnym. W: Wobec metafizyki. Filozofia – sztuka – film, red. U. Tes, A. Gielarowski. Kraków: WAM, 2012.
  Google Scholar

W rzece czasu. Z Andrzejem Kondratiukiem rozmawiała Małgorzata Sadowska. „Kino” nr 4, 1997.
  Google Scholar

Zabawa w kino. Z Andrzejem Kondratiukiem rozmawiała Agnieszka Rayzacher. „Antena” nr 49, 1997.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2016-12-31

Cited By / Share

Kosińska-Krippner, B. (2016) „Andrzej Kondratiuk. Metafizyka”, Kwartalnik Filmowy, (96), s. 114–120. doi: 10.36744/kf.2142.

Autorzy

Beata Kosińska-Krippner 
kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Instytut Sztuki, Polska Akademia Nauk Polska

Pracuje w Zakładzie Antropologii Kultury, Filmu i Sztuki Audiowizualnej w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk; zajmuje się teorią i historią filmu i telewizji; redaktorka “Kwartalnika Filmowego”, w którym w latach 1993-2003 publikowała m.in. doroczną kronikę wydarzeń filmowych, obejmującą lata 1992-2002. Autorka pracy doktorskiej pt. Poetyka polskiej telenoweli dokumentalnej (2008), napisanej pod kierunkiem prof. Marka Hendrykowskiego.



Statystyki

Abstract views: 35
PDF downloads: 13


Licencja

Prawa autorskie (c) 2016 Beata Kosińska-Krippner

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.

W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.