Andrzej Kondratiuk. Metafizyka
Abstrakt
Tekst jest swoistym pożegnaniem ze zmarłym 22 czerwca 2016 r. reżyserem Andrzejem Kondratiukiem, który w większości swoich filmów dotykał spraw ostatecznych, choć często czynił to w kuglarski sposób. Autorka zauważa, że pierwiastki metafizyczne, które widzowie odnajdują w filmach, są najczęściej efektem zamierzonych działań twórców, czasem nadinterpretacji odbiorczej. Zdarza się jednak, że to, co irracjonalne, trudne do wyjaśnienia, pojawia się w kontekście danego dzieła filmowego zaskakująco i zupełnie niespodziewanie. Przykładem takiej sytuacji jest nakręcony w 1997 r. Słoneczny zegar, do którego metafizyczny kontekst dopisało życie. W końcowej scenie filmu grany przez Kondratiuka bohater, Andrzej, rozstaje się ze światem, podkreślając, że jest rok 2016.
Słowa kluczowe:
Andrzej Kondratiuk, śmierć, pożegnanieBibliografia
Bracia. Z reżyserem Januszem Kondratiukiem rozmawia Jacek Szczerba. „Gazeta Wyborcza”, „Duży Format” nr 32, 2017.
Google Scholar
Jutro zostanę gwiazdą na niebie. Rozmawiała Barbara Henkel. „Pani” nr 8, 1991.
Google Scholar
Kozłowski, J., Gwiezdny pył. „Poznaniak” nr 8, 1996, s. 21.
Google Scholar
Lubelski, Tadeusz. Historia kina polskiego. Twórcy, filmy, konteksty. Katowice: Videograf II, 2008.
Google Scholar
Moje pytanie do dwojga. „Zwierciadło” nr 12, 1996.
Google Scholar
Nasze niebo i piekło. Rozmawiała Jadwiga Has. „Kobieta i Styl” nr 9, 1999.
Google Scholar
Pietkiewicz, B., Daleko od czasu. „Zwierciadło” nr 8, 1996, s. 44.
Google Scholar
Sobolewski, Tadeusz. Andrzej Kondratiuk nie żyje. „Gazeta Wyborcza” 23.06.2016, s. 12.
Google Scholar
Tes, Urszula. Wątki metafizyczne we współczesnym kinie dokumentalnym. W: Wobec metafizyki. Filozofia – sztuka – film, red. U. Tes, A. Gielarowski. Kraków: WAM, 2012.
Google Scholar
W rzece czasu. Z Andrzejem Kondratiukiem rozmawiała Małgorzata Sadowska. „Kino” nr 4, 1997.
Google Scholar
Zabawa w kino. Z Andrzejem Kondratiukiem rozmawiała Agnieszka Rayzacher. „Antena” nr 49, 1997.
Google Scholar
Autorzy
Beata Kosińska-Krippnerkwartalnik.filmowy@ispan.pl
Instytut Sztuki, Polska Akademia Nauk Polska
Pracuje w Zakładzie Antropologii Kultury, Filmu i Sztuki Audiowizualnej w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk; zajmuje się teorią i historią filmu i telewizji; redaktorka “Kwartalnika Filmowego”, w którym w latach 1993-2003 publikowała m.in. doroczną kronikę wydarzeń filmowych, obejmującą lata 1992-2002. Autorka pracy doktorskiej pt. Poetyka polskiej telenoweli dokumentalnej (2008), napisanej pod kierunkiem prof. Marka Hendrykowskiego.
Statystyki
Abstract views: 50PDF downloads: 39
Licencja
Prawa autorskie (c) 2016 Beata Kosińska-Krippner
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Beata Kosińska-Krippner, Saturn – wstydliwe (?) początki austriackiego filmu fabularnego , Kwartalnik Filmowy: Nr 117 (2022): Kino nieznane/ukryte
- Beata Kosińska-Krippner, Problemy genologiczne z pejzażem telewizyjnym. Propozycja klasyfikacji faktualnych gatunków hybrydowych i gatunków „reality TV” , Kwartalnik Filmowy: Nr 112 (2020): Polski dokument, polska animacja
- Beata Kosińska-Krippner, Geneza brytyjskiej docusoap i polskiej telenoweli dokumentalnej w kontekście produkcyjno-nadawczym , Kwartalnik Filmowy: Nr 108 (2019): Produkcja i dystrybucja filmowa
- Beata Kosińska-Krippner, Między fikcją a faktami. „Docusoap” po polsku, czyli telenowela dokumentalna , Kwartalnik Filmowy: Nr Special Issue (2013): Polskie filmoznawstwo o kinie polskim
- Beata Kosińska-Krippner, Avi Mograbi. Gonzo-dokumenty , Kwartalnik Filmowy: Nr 115 (2021): Film formy, film treści
- Beata Kosińska-Krippner, Science fiction jako element austriackiej taktyki propagandowej. „1. April 2000” w pułapce genologicznej , Kwartalnik Filmowy: Nr 126 (2024): Fantastyka, fantasy, fantazmat
- Beata Kosińska-Krippner, Hedy Lamarr. Austriacka piękność i wynalazczyni w hollywoodzkim systemie gwiazd , Kwartalnik Filmowy: Nr 93-94 (2016): Kino amerykańskie
- Beata Kosińska-Krippner, Znaczenie namiotu w życiu mieszkańców Górnej Austrii, czyli mockdokumentalne „Święto kurczaka” , Kwartalnik Filmowy: Nr 100 (2017): O świętowaniu
