Szekspir i współczesność

Alicja Helman

Abstrakt

Autorka przedstawia recenzję książki Sylwii Kołos pt. Nowe kino szekspirowskie. Adaptacje sztuk Szekspira w kinie lat dziewięćdziesiątych. Opisując przeniesienia sztuk Szekspira na ekran Kołos stanęła wobec pewnego dylematu, który streścić można w pytaniu: czy filmy te należy interpretować jako jednorodny zbiór pod nazwą „kino szekspirowskie” czy raczej jako zbiór subtekstów, które przecież nie składają się na gatunek „szekspirowskie adpatacje”? Recenzentka zauważa, że zestaw filmów, które Kołos poddała analizie, to zbiór wyodrębniony umownie. W rezultacie każda adaptacja to odrębny problem badawczy i trudno doszukiwać się wśród nich jakiegoś elementu uspójniającego czy wyraźnego wspólnego mianownika. Helman ocenia zatem, że podejście metodologiczne Sylwii Kołos jest jak najbardziej słuszne, skoro filmy poddane analizie to piętnaście różnych tekstów, a nie jeden spójny z etykietką „kino szekspirowskie lat 90.” Alicja Helman podkreśla również, że książka Kołos, choć oparta na ograniczeniach i wyborach, daje w efekcie obraz kompletny, a czytelnik odkłada ją z przeświadczeniem, że dowiedział się z niej wszystkiego, co chciał i powinien wiedzieć o filmowych adaptacjach Szekspira.