Walter Benjamin i surrealizm

Marcin Maron

kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński (Polska)

Abstrakt

W tekście mowa jest o tym, w jaki sposób Walter Benjamin starał się objąć dziedzictwo surrealizmu i włączyć je w swoją diagnozę nowoczesności. Inspirujące okazały się dla niego ogólne założenia surrealistycznego światopoglądu, jak i metody twórcze stosowane w surrealistycznych dziełach (Wieśniak Paryski Luisa Aragona, film, fotografia). Pokrewieństwo dążeń surrealistów i Benjamina tkwi zwłaszcza w zwróceniu szczególnej uwagi na materialistyczną faktyczność rzeczywistości, z jednej strony, z drugiej zaś – na ukryte, nieświadome treści. Tu istotny okazał się wpływ psychoanalizy. Surrealiści wywiedli z niej teorię nadrzeczywistości, a Benjamin koncepcję szoku. Obie te teorie istotne były także w kontekście zagadnień dotyczących filmu. Koncepcja szoku, a zwłaszcza szokujące właściwości montażu znalazły również zastosowanie w Paryskich Pasażach, dziele, w którym Benjamin sformułował swój historiozoficzny postulat przebudzenia; stać się ono miało właściwą metodą poznania historycznego.



Słowa kluczowe:

Walter Benjamin, surrealizm, nowoczesność

Nie dotyczy / Not applicable
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2008-12-31

Cited By / Share

Maron, M. (2008) „Walter Benjamin i surrealizm”, Kwartalnik Filmowy, (64), s. 18–24. doi: 10.36744/kf.3193.

Autorzy

Marcin Maron 
kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński Polska

Absolwent PWSFTviT w Łodzi, operator; współautor książki poświeco­nej twórczości Jerzego Lipmana ('Zdjęcia - Je­rzy Lipman, 2005); wykłada fotografie na Wydziale Artystycznym UMCS w Lublinie; do­ktorant UJ (monografia twórczosści W. J. Hasa).



Statystyki

Abstract views: 0
PDF downloads: 0


Licencja

Prawa autorskie (c) 2008 Marcin Maron

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.

W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.


Inne teksty tego samego autora