Czy artyście wolno być przestępcą? Kilka pytań bez odpowiedzi

Marcin Giżycki

mgizycki@hotmail.com
Polsko-Japońska Akademia Technik Komputerowych (Polska)
https://orcid.org/0000-0001-7525-0205

Abstrakt

Czy mamy bojkotować ważne filmy tylko dlatego, że ich autorom/autorkom coś się zarzuca? Czy mamy poddawać ostracyzmowi dzieła artystów/artystek, którzy w pewnym momencie swojego życia opowiedzieli się po stronie zbrodniczych reżimów? Czy mamy usuwać pomniki z publicznych przestrzeni, bo powstały w niesłusznej sprawie, nawet jeśli są ważne z punktu widzenia historii sztuki? Czy można oceniać wartość dzieł sztuki przez pryzmat życia ich twórców/twórczyń. Te i podobne pytania zadaje Marcin Giżycki i pozostawia je bez odpowiedzi, przypominając, że już Roland Barthes pisał, iż ukończone dzieło odrywa się od autora i zaczyna żyć własnym życiem.


Słowa kluczowe:

Roman Polański, Caravaggio, Benvenuto Cellini, Siergiej Eisenstein, Bartolomeo Colleoni, pomniki, socrealizm, totalitaryzm

Bakuła, B. (2017). Realizm socjalistyczny w polskiej literaturze po roku 1949. Philologia, 27 (1), ss. 31-44.
  Google Scholar

Barthes, R. (1999). Śmierć autora (tłum. M. P. Markowski). Teksty Drugie, (1-2), ss. 247-251.
  Google Scholar

Gawroński, A. (1984). Dlaczego Platon wykluczył poetów z Państwa?. Warszawa: Biblioteka „Więzi”.
  Google Scholar

Genet, J. (2004). Dziennik złodzieja (tłum. P. Kamiński). Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa.
  Google Scholar

Gilbert, P. (2017). A Monumental Decision: What to Do with Confederate Monuments?. Parks & Recreation, (52), ss. 36-39.
  Google Scholar

Knopper, S. (2011). Top Artists Take Heat for Playing Qaddafi Shows. Rolling Stone, (1126), ss. 19-20.
  Google Scholar

Kościołek, A. (2018). Iskandera pamiętnik ludzi i czasów. Rozważania genologiczne. Slavia Orientalis, (1), ss. 31-46.
  Google Scholar

Laignel-Lavastine, A. (2010). Cioran, Eliade, Ionesco. O zapominaniu faszyzmu. Trzech intelektualistów rumuńskich w dziejowej zawierusze (tłum. I. Kania). Kraków: Universitas.
  Google Scholar

Micińska, A. (1983). Władysław Hasior. Warszawa: Arkady.
  Google Scholar

Ożóg, K. S. (2011). Zapomniane Organy, Ptaki i takie tam… Recepcja dzieł Hasiora po 1989 roku. W: M. Raińska (red.), Granice sztuki współczesnej – wokół twórczości Władysława Hasiora (ss. 34-39). Nowy Sącz: Małopolskie Centrum Kultury „Sokół”.
  Google Scholar

Piotrowski, P. (1993). Artysta między rewolucją i reakcją. Studium z zakresu etycznej historii sztuki awangardy rosyjskiej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.
  Google Scholar

Platon (1994). Państwo. Księga X (t. 2; tłum. W. Witwicki). Warszawa: Wydawnictwo Alfa.
  Google Scholar

Simms, B., Simms, C. (2019). Painting Over the Past. New Statesman, (5487), ss. 52-54.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2021-05-13

Cited By / Share

Giżycki, M. (2021) „Czy artyście wolno być przestępcą? Kilka pytań bez odpowiedzi”, Kwartalnik Filmowy, (113), s. 232–242. doi: 10.36744/kf.654.

Autorzy

Marcin Giżycki 
mgizycki@hotmail.com
Polsko-Japońska Akademia Technik Komputerowych Polska
https://orcid.org/0000-0001-7525-0205

Krytyk i historyk sztuki; autor książek z dziedziny historii filmu i zjawisk kultury artystycznej. Wykładowca w Rhode Island School of Design w USA, profesor w Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie. Opublikował m.in.: Nie tylko Disney – rzecz o kinie animowanym (2000), Koniec i co dalej? Szkice o postmodernizmie, sztuce współczesnej i końcu wieku (2001), Słownik kierunków, ruchów i kluczowych pojęć sztuki drugiej połowy XX wieku (2002), Wenders do domu! Europejskie filmy o Ameryce i ich recepcja w Stanach Zjednoczonych (2006).



Statystyki

Abstract views: 243
PDF downloads: 249


Licencja

Prawa autorskie (c) 2021 Marcin Giżycki

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.

W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.