Autoanimaportret
Abstrakt
Esej o autoportrecie w filmach. Giżycki przekonuje, że z prawdziwym, niekwestionowanym autoportretem w tradycyjnym znaczeniu tego słowa możemy mieć do czynienia jedynie w kreskówkach. Pomagają one wykreować sytuację, w której reżyser sam siebie maluje, rysuje lub rzeźbi, a w końcu animuje. Najciekawsze animowane autoportrety zostały stworzone przez kobiety. Przez animację reżyserki wkraczają w świat swoich pragnień i fantazji. Według Giżyckiego animacja nadaje klasycznemu autoportretowi wykonanemu przez malarza dodatkowy wymiar (czasowy).
Słowa kluczowe:
animacja, autoportret, czasBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Marcin Giżyckikwartalnik.filmowy@ispan.pl
Rhode Island School of Design Stany Zjednoczone
Krytyk i historyk sztuki, autor książek z dziedziny historii filmu i zjawisk współczesnej kultury artystycznej. Wykładowca w Rhode Island School of Design w Stanach Zjednoczonych. Autor książek m. in. Postmodernizm - kultura wyczerpania (1988), Film w kręgu polskiej awangardy artystycznej dwudziestolecia międzywojennego (1996), Nie tylko Disney (2000).
Statystyki
Abstract views: 0PDF downloads: 0
Licencja
Prawa autorskie (c) 2001 Marcin Giżycki
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Marcin Giżycki, „Europa” odnaleziona , Kwartalnik Filmowy: Nr 117 (2022): Kino nieznane/ukryte
- Marcin Giżycki, Zbuntowane oko , Kwartalnik Filmowy: Nr 111 (2020): Zmysły i afekty
- Marcin Giżycki, Tako rzecze artysta , Kwartalnik Filmowy: Nr 104 (2018): Esej, „found footage”, film montażowy
- Marcin Giżycki, Déjà vu , Kwartalnik Filmowy: Nr 114 (2021): Zanieczyszczenie, brud, skaza
- Marcin Giżycki, Konstrukcja – reprodukcja. Grafika, fotografia i film w konstruktywizmie polskim , Kwartalnik Filmowy: Nr Special Issue (2013): Polskie filmoznawstwo o kinie polskim
- Marcin Giżycki, Motol Blues , Kwartalnik Filmowy: Nr 103 (2018): Młode kino polskie – konfrontacja pokoleń
- Marcin Giżycki, Animowany dokument. Nowy gatunek czy chwyt marketingowy? , Kwartalnik Filmowy: Nr 101-102 (2018): Kino europejskie XXI wieku
- Marcin Giżycki, Orkiestra sierżanta Pieprza w żółtej łodzi podwodnej. O płycie i filmie, które zmieniły popkulturę , Kwartalnik Filmowy: Nr 99 (2017): Triki, numery specjalne, atrakcje
- Marcin Giżycki, Zegarmistrzowie, automata i kino , Kwartalnik Filmowy: Nr 87-88 (2014): Film i teatr
- Marcin Giżycki, Duch Williama Mulhollanda , Kwartalnik Filmowy: Nr 93-94 (2016): Kino amerykańskie
