Kolei filmowa moc

Marcin Giżycki

kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Rhode Island School of Design (Stany Zjednoczone)

Abstrakt

Jak wspaniałym tematem filmowym mogą być koleje, dostrzegli już ojcowie kina, bracia Lumière. Od czasu ich Wjazdu pociągu na stację La Ciotat powstały setki filmów o parowozach, torach i pasażerach. Pociąg okazał się też nośną metaforą szybkości, mocy, ale i niepewności czy sytuacji bez wyjścia. Królem wśród filmów „kolejowych” pozostaje do dziś monumentalne Koło udręki Abla Gance’a z 1922 r. Jean Cocteau i Fernand Léger uważali, że historia kina będzie się dzielić na okres sprzed filmu Gance’a i po nim. Awangardowi filmowcy, Alexander Laszlo, Michaił Czekanowski i Jean Mitry, zrealizowali filmy eksperymentalne inspirowane obrazami pędzącego parowozu z Koła udręki i napisaną do nich muzyką Arthura Honeggera. Koleje dla kina to jednak coś więcej niż maszyna, atrakcyjny wizualnie, bogaty w znaczenia temat, nośnik idei. Mamy tu do czynienia z dwoma bliskimi sobie domenami ruchu. Taśma filmowa rozwija się w czasie jak tor kolejowy widziany z kabiny maszynisty. Każdy film jest w gruncie rzeczy podróżą pociągiem z punktu A do punktu B.


Słowa kluczowe:

pociąg, metafora kina, kolej

Brzeski, Janusz Maria. 1932. Miasta, które czekają na swoich reżyserów, "Ilustrowany Kurier Codzienny". 29 XI 1932.
  Google Scholar

Clair, René. 1984. La roue. W: N. King. Abel Gance: A politics of spectacle. London: British Film Institute.
  Google Scholar

Cocteau, Jean. 1994. The Art of Cinema. New York.
  Google Scholar

Dulac, Germaine Dulac. 1984. La roue: The song of the rails. W: N. King. Abel Gance: A politics of spectacle. London: British Film Institute.
  Google Scholar

Gance, Abel. 1930. Prisme. Paris.
  Google Scholar

Grabiński, Stefan. Ślepy tor. W: tegoż. Demon ruchu. http://literat.ug.edu.pl/grabin/0006.htm
  Google Scholar

Léger, Fernand. 1970. Funkcje malarstwa. tłum. Joanna Guze. Warszawa.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2012-12-31

Cited By / Share

Giżycki, M. (2012) „Kolei filmowa moc”, Kwartalnik Filmowy, (80), s. 214–218. doi: 10.36744/kf.2807.

Autorzy

Marcin Giżycki 
kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Rhode Island School of Design Stany Zjednoczone

Krytyk i historyk sztuki; autor książek z dziedziny historii filmu i zja­wisk kultury artystycznej. Wykładowca w Rhode Island School of Design w USA. Opublikował m.in. Nie tylko Disney - rzecz o kinie animowanym (2000), Koniec i co dalej? (2001), Słownik kierunków, ruchów i kluczowych pojęć sztuki drugiej połowy XX wieku (2002), Wenders do domu! Europej­skie filmy o Ameryce i ich recepcja w Sta­nach Zjednoczonych (2006).



Statystyki

Abstract views: 87
PDF downloads: 12


Licencja

Prawa autorskie (c) 2012 Marcin Giżycki

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.

W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.