Włodzimierz Iljicz King Kong
Marcin Giżycki
kwartalnik.filmowy@ispan.plPolsko-Japońska Akademia Technik Komputerowych w Warszawie (Polska)
Abstrakt
Merian C. Cooper, współreżyser i producent King Konga z 1932 r., walczył jako pilot‑ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej i dostał się do niewoli rosyjskiej. W Rosji spędził dziewięć miesięcy. Dziennikarska plotka, która niedawno zrobiła pewną karierę w obcej i polskiej prasie, głosi, że zetknięcie się Coopera z estetyką radziecką, a zwłaszcza z późniejszym projektem nigdy nie wybudowanego Pałacu Rad zwieńczonego gigantyczną figurą Lenina, zainspirowało scenę z King Kongiem na szczycie Empire State Building. Niestety jest to tylko mit, który nie znajduje potwierdzenia w faktach. Przed powstaniem filmu nie było jeszcze w ZSSR stalinowskich, socrealistycznych wieżowców, a pierwszy projekt Pałacu Rad w formie wysokiej wieży ze statuą na szczycie pojawił się dopiero w 1934 r. Autor artykułu stawia jednak w konkluzji inną tezę: być może to właśnie film Coopera zainspirował późniejsze wizje Pałacu Rad.
Słowa kluczowe:
Pałac Rad, Merian C. Cooper, King KongBibliografia
Kapuściński, Ryszard. 1993. Imperium. Warszawa.
Google Scholar
Autorzy
Marcin Giżyckikwartalnik.filmowy@ispan.pl
Polsko-Japońska Akademia Technik Komputerowych w Warszawie Polska
Krytyk i historyk sztuki; autor książek z dziedziny historii filmu i zjawisk kultury artystycznej. Wykładowca w Rhode Island School of Design w USA. Opublikował m.in. Nie tylko Disney - rzecz o kinie animowanym (2000), Koniec i co dalej? (2001), Słownik kierunków, ruchów i kluczowych pojęć sztuki drugiej połowy XX wieku (2002), Wenders do domu! Europejskie filmy o Ameryce i ich recepcja w Stanach Zjednoczonych (2006).
Statystyki
Abstract views: 0PDF downloads: 0
Licencja
Prawa autorskie (c) 2013 Marcin Giżycki
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
