Hedy i George – muzyka, kino, skandale i torpedy
Abstrakt
Niezwykły splot okoliczności spowodował, że w 1942 r. hollywoodzka gwiazda pierwszej wielkości Hedy Lamarr i awangardowy kompozytor George Antheil wspólnie opracowali i opatentowali system zdalnego sterowania torpedami, którego założenia można dziś odnaleźć w telefonach komórkowych i wielu innych urządzeniach. Ale historia tej pary zawiera jeszcze wiele innych fascynujących epizodów, takich jak udział 17-letniej Hedy w najbardziej skandalizującym filmie lat 30. Ekstaza czy sprowokowanie przez Antheila rozruchów na widowni w trakcie wykonania jego Mechanizmów w 1923 r. w Paryżu, które to wydarzenie sfilmował i wykorzystał Marcel L’Herbier w Nieludzkiej. Na polskich badaczy czeka też mało znany szczegół z biografii kompozytora – mianowicie jego polskie pochodzenie i związane z tym dwukrotne przyjazdy do krewnych w Polsce w pierwszej ćwierci XX w.
Słowa kluczowe:
Hedy Lamarr, George Antheil, wynalazekBibliografia
Anger, Kenneth. Hollywood Babylon. New York 1981.
Google Scholar
Giżycki, Marcin. Balet z kamerą. Léger i jego film. In: Fernand Léger: od malarstwa do architektury, (katalog wystawy w Zachęcie). Warszawa 2006: 57-63.
Google Scholar
Rhodes, Richard. Hedy’s Folly. New York-London-Toronto-Sydney-Auckland 2011.
Google Scholar
Autorzy
Marcin Giżyckikwartalnik.filmowy@ispan.pl
Rhode Island School of Design Stany Zjednoczone
Krytyk i historyk sztuki; autor książek z dziedziny historii filmu i zjawisk kultury artystycznej. Wykładowca w Rhode Island School of Design w USA, profesor w Wyższej Szkole Technicznej w Katowicach. Opublikował m.in. Nie tylko Disney - rzecz o kinie animowanym (2000), Koniec i co dalej? (2001), Słownik kierunków, ruchów i kluczowych pojęć sztuki drugiej połowy XX wieku (2002), Wenders do domu! Europejskie filmy o Ameryce i ich recepcja w Stanach Zjednoczonych (2006).
Statystyki
Abstract views: 81PDF downloads: 43
Licencja
Prawa autorskie (c) 2015 Marcin Giżycki
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Marcin Giżycki, Tamara Sorbian-Kasprzycka, 1952-2020. Pożegnanie , Kwartalnik Filmowy: Nr 112 (2020): Polski dokument, polska animacja
- Marcin Giżycki, Tucker i inni , Kwartalnik Filmowy: Nr 110 (2020): Poza człowiekiem
- Marcin Giżycki, Déjà vu , Kwartalnik Filmowy: Nr 114 (2021): Zanieczyszczenie, brud, skaza
- Marcin Giżycki, Tako rzecze artysta , Kwartalnik Filmowy: Nr 104 (2018): Esej, „found footage”, film montażowy
- Marcin Giżycki, Motol Blues , Kwartalnik Filmowy: Nr 103 (2018): Młode kino polskie – konfrontacja pokoleń
- Marcin Giżycki, Konstrukcja – reprodukcja. Grafika, fotografia i film w konstruktywizmie polskim , Kwartalnik Filmowy: Nr Special Issue (2013): Polskie filmoznawstwo o kinie polskim
- Marcin Giżycki, Animowany dokument. Nowy gatunek czy chwyt marketingowy? , Kwartalnik Filmowy: Nr 101-102 (2018): Kino europejskie XXI wieku
- Marcin Giżycki, Duch Williama Mulhollanda , Kwartalnik Filmowy: Nr 93-94 (2016): Kino amerykańskie
- Marcin Giżycki, Czar długich ujęć , Kwartalnik Filmowy: Nr 92 (2015): Kino polskie i polityka
- Marcin Giżycki, Utracony wymiar , Kwartalnik Filmowy: Nr 86 (2014): Wymiary czasu
