Krystalizacja uczuć w obrazie filmowym. O „Nikt nie woła” Kazimierza Kutza
Abstrakt
Artykuł jest propozycją analizy filmu Kazimierza Kutza Nikt nie woła w kontekście teorii krystalizacji uczuć zaczerpniętej ze studium Stendhala O miłości. Inspiracje Stendhalowskie decydują o emocjonalnej logice i chronologii filmu, o następstwie zdarzeń, ale przede wszystkim o sposobach konstruowania ich obrazowych reprezentacji. Teoria krystalizacji uczuć gwarantowała twórcom zachowanie dystansu do psychologicznej i emocjonalnej zawartości filmu, zaś śmiały gest zerwania z fabularną logiką wydarzeń sprawił, że film przestał opowiadać historię miłości, a koncentrował się na poszukiwaniu nowych sposobów pokazywania kolejnych etapów rozwijającego się uczucia.
Słowa kluczowe:
Stendhal, Kazimierz Kutz, emocje, afektBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Paulina Kwiatkowskakwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Warszawski Polska
Asystent w Zakładzie Filmu i Audiowizualności w Instytucie Kultury Polskiej UW; red. nacz. portalu literacko-filozoficznego „Orgia Myśli”. Zajmuje się teorią obrazu filmowego oraz antropologią ciała.
Statystyki
Abstract views: 0PDF downloads: 0
Licencja
Prawa autorskie (c) 2008 Paulina Kwiatkowska
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Paulina Kwiatkowska, Niekończące się korytarze. Paradoksy architektury w filmie „Zeszłego roku w Marienbadzie” Alaina Resnais’go , Kwartalnik Filmowy: Nr 109 (2020): Przestrzeń architektoniczna w filmie
- Paulina Kwiatkowska, Struktury pamięci. Obrazy czasoprzestrzeni w filmie „Pasażerka” Andrzeja Munka , Kwartalnik Filmowy: Nr Special Issue (2013): Polskie filmoznawstwo o kinie polskim
- Paulina Kwiatkowska, Lewy Brzeg Nowej Fali czy Grupa z Lewego Brzegu? , Kwartalnik Filmowy: Nr 89-90 (2015): Redefinicje klasyki
- Paulina Kwiatkowska, Filmowe obrazy androgynii – androgyniczność obrazu filmowego , Kwartalnik Filmowy: Nr 91 (2015): Film między muzyką pop a popkulturą
- Paulina Kwiatkowska, Kino i rzeczywistość (kilka uwag o zwątpieniu i afirmacji) , Kwartalnik Filmowy: Nr 75-76 (2011): Oblicza rzeczywistości
- Paulina Kwiatkowska, Rytmy somatograficzne – Lucyna Winnicka w filmach Jerzego Kawalerowicza , Kwartalnik Filmowy: Nr 83-84 (2013): Ciało w filmie
- Paulina Kwiatkowska, Gdzie jest Claudia? Tożsamość erotyczna i tożsamość nomadyczna bohaterki filmu „Przygoda” Michelangelo Antonioniego , Kwartalnik Filmowy: Nr 62-63 (2008): Kino w poszukiwaniu tożsamości
