„I ja urodziłem się w Arkadii...”. Mit Rosji w „Cyruliku syberyjskim” Nikity Michałkowa
Abstrakt
Cyrulik syberyjski to film, do którego Michałkow przygotowywał się przez wiele lat. Autorka postrzega w tym filmie kwintesencję myślową całej twórczości tego reżysera, opartą na dwóch mitach, micie szczęśliwej przeszłości i micie tradycji rosyjskiej, przeciwstawionej kulturze Zachodu. Idea ożywienia mitu dawnej carskiej Rosji, która miałaby zjednoczyć rozbitą politycznie i zdegradowaną moralnie Rosję współczesną nie znalazła takiego oddźwięku wśród widzów, jakiego oczekiwał twórca. Film nie został też najlepiej odebrany przez krytykę, ale konsekwencja, z jaką idealizuje przeszłość narodową Michałkow wydaje się godna uwagi. W Cyruliku tą szczęśliwą Arkadią staje się Syberia, wraz z dziką, nieskrępowaną przyrodą. Tu dochodzi do głosu kolejny mit Michałkowa, tym razem o wymowie bardziej uniwersalnej, mit ekologiczny.
Słowa kluczowe:
Nikita Michałkow, Syberia, mit rosyjskiBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Łucja Dembykwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński Polska
Pracownik naukowy w Instytucie Sztuk Audiowizualnych UJ. Autorka książki Poza rzeczywistością. Spór o wrażenie realności w historii francuskiej myśli filmowej (2003).
Statystyki
Abstract views: 35PDF downloads: 17
Licencja
Prawa autorskie (c) 2003 Łucja Demby

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Łucja Demby, Zdalne kino. Samotność widza wobec zmysłowego charakteru recepcji filmu , Kwartalnik Filmowy: Nr 111 (2020): Zmysły i afekty
- Łucja Demby, Kozioł ofiarny i człowiek bez skazy. Sprawa Dreyfusa w filmie Romana Polańskiego „Oficer i szpieg” i wybrane problemy jego recepcji , Kwartalnik Filmowy: Nr 114 (2021): Zanieczyszczenie, brud, skaza
- Łucja Demby, Kinofilia szerokokątna. Wybrane aspekty „nowej kinofilii” w piśmiennictwie francuskim – diagnozy i definicje , Kwartalnik Filmowy: Nr 120 (2022): Kultura filmowa
- Łucja Demby, Obraz powinien wychodzić poza ramy. Struktura „mis en abyme” dramatu Edmonda Rostanda i spektaklu Denisa Podalydèsa „Cyrano de Bergerac” , Kwartalnik Filmowy: Nr 87-88 (2014): Film i teatr
- Łucja Demby, Koniec wieku XX. Bohaterowie filmów Nikity Michałkowa w świecie nowoczesnych wartości , Kwartalnik Filmowy: Nr 34 (2001): Kino przełomu wieków
- Łucja Demby, Obrazy twórcze, obrazy (nie)pamięci... O fascynacji obrazem filmowym , Kwartalnik Filmowy: Nr 64 (2008): Obraz filmowy, obraz w filmie (cz. I)
- Łucja Demby, Cudowny Kinemo , Kwartalnik Filmowy: Nr 43 (2003): Kino polskie wczoraj i dziś
- Łucja Demby, Gra o człowieka. „Swój wśród obcych, obcy wśród swoich” Nikity Michałkowa , Kwartalnik Filmowy: Nr 56 (2006): Homo ludens