Kozioł ofiarny i człowiek bez skazy. Sprawa Dreyfusa w filmie Romana Polańskiego „Oficer i szpieg” i wybrane problemy jego recepcji

Łucja Demby

lucja.demby@uj.edu.pl
Uniwersytet Jagielloński (Polska)
https://orcid.org/0000-0001-8786-9849

Abstrakt

Artykuł dotyczy filmu Romana Polańskiego Oficer i szpieg, którego akcja została oparta na historii jednego z najsłynniejszych procesów sądowych, tzw. afery Dreyfusa. Autorka analizuje postawy bohaterów tego filmu między innymi w kontekście znanej teorii „kozła ofiarnego” René Girarda. Kozłem ofiarnym jest w tym ujęciu Alfred Dreyfus, Żyd oskarżony i niesprawiedliwie skazany na wygnanie jako rzekomy szpieg niemiecki. Przeciwstawia się temu pułkownik Picquart, określony w filmie mianem „człowieka bez skazy”. Problem „skazy” w odniesieniu do niego i do innych postaci oraz do świata przedstawionego jest jednak dużo bardziej złożony, a największą skazą charakteru ludzkiego okazuje się obojętność.


Słowa kluczowe:

sprawa Dreyfusa, kozioł ofiarny, Roman Polański, antysemityzm

Bataille, G. (2008). Umiłowanie prawdy i sprawiedliwości a socjalizm Marcela Prousta (tłum. M. Wodzyńska-Walicka). Miscellanea Anthropologica et Sociologica, 9 (1), ss. 117-126.
  Google Scholar

Girard, R. (1991). Kozioł ofiarny (tłum. M. Goszczyńska). Łódź: Wydawnictwo Łódzkie.
  Google Scholar

Girard, R. (2002). Widziałem szatana spadającego z nieba jak błyskawica (tłum. E. Burska). Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax.
  Google Scholar

Horoszewicz, M. (2005). Kościół przeciw antysemityzmowi u schyłku XIX wieku. Więź, (11), ss. 111-123.
  Google Scholar

Horoszewicz, M. (2019). Sprawa Dreyfusa. Ostrzeżenie sprzed wieku. Warszawa: Wydawnictwo Bellona.
  Google Scholar

Pełczyński, G. (2017). René Girard jako interpretator Biblii. Rocznik Teologiczny, 59 (1), ss. 21-36.
  Google Scholar

Sznajderman, M. (1994). Zaraza. Mitologia dżumy, cholery i AIDS. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper.
  Google Scholar

Tomczak, M. (2011). Intelektualiści w Europie Zachodniej: od sprawy Dreyfusa do wybuchu II wojny światowej. Studia Europaea Gnesnensia, (4), ss. 105-123.
  Google Scholar

Wyka, M. (2013). Miłosz i rówieśnicy. Domknięcie formacji. Kraków: Universitas.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2021-08-17

Cited By / Share

Demby, Łucja (2021) „Kozioł ofiarny i człowiek bez skazy. Sprawa Dreyfusa w filmie Romana Polańskiego «Oficer i szpieg» i wybrane problemy jego recepcji ”, Kwartalnik Filmowy, (114), s. 50–64. doi: 10.36744/kf.793.

Autorzy

Łucja Demby 
lucja.demby@uj.edu.pl
Uniwersytet Jagielloński Polska
https://orcid.org/0000-0001-8786-9849

Dr hab., profesor w Instytucie Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Interesuje się teorią i analizą filmu, prowadzi także badania interdyscyplinarne z pogranicza filmu, muzyki i teatru. Autorka książki Poza rzeczywistością. Spór o wrażenie realności w historii francuskiej myśli filmowej (2002). Jej książka Harmonia świata. Twórczość filmowa Nikity Michałkowa (2009) jest pierwszą naukową monografią dorobku rosyjskiego reżysera. W ostatnich latach przedmiotem jej zainteresowania jest także polski serial telewizyjny.



Statystyki

Abstract views: 357
PDF downloads: 343


Licencja

Prawa autorskie (c) 2021 Łucja Demby

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.

W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.