Wajdowskie adaptacje literatury w optyce Eweliny Nurczyńskiej-Fidelskiej
Abstrakt
Przylipiak omawia książkę Eweliny Nurczyńskiej-Fidelskiej Polska klasyka literacka według Andrzeja Wajdy będącą drugim, znacznie poprawionym i rozszerzonym wydaniem publikacji z roku 1998. Praca Nurczyńskiej-Fidelskiej koncentruje się więc na kwestii adaptacji, a jej celem jest próba odnalezienia specyfiki autorskiej metody adaptacyjnej Wajdy. Przylipiak dostrzega nierówny poziom analiz zawartych w publikacji. Najwyżej ceni te rozdziały, w których autorka koncentruje się na analizie zasadniczych zmian form estetycznych i/lub orientacji ideowej w toku przenoszenia pierwowzoru literackiego na ekran. Zaś największym walorem książki jest według Przylipiaka podjęcie kwestii ekwiwalencji, kluczowej dla adaptacji, a często marginalizowanej.
Słowa kluczowe:
Ewelina Nurczyńska-Fidelska, recenzja, Andrzej Wajda, adaptacjaBibliografia
Nurczyńska-Fidelska Ewelina, Polska klasyka literacka według Andrzeja Wajdy, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2010.
Google Scholar
Autorzy
Mirosław Przylipiakkwartalnik.filmowy@ispan.pl
Akademia Pomorska w Słupsku Polska
Profesor Akademii Pomorskiej w Słupsku; filmoznawca, tłumacz, krytyk filmowy, twórca telewizyjnych filmów dokumentalnych. Jego zainteresowania ogniskują się wokół zagadnień kina dokumentalnego i narracji filmowej. Autor książek Kino stylu zerowego (1994), Kino najnowsze (1999, współautor: Jerzy Szyłak), Poetyka kina dokumentalnego (2000) i Kino bezpośrednie. 1960-1963 (2008) oraz licznych studiów z zakresu historii i teorii kina. Wspólnie z Krzysztofem Kornackim redaktor tomu Poszukiwanie i degradowanie sacrum w kinie (2002).
Statystyki
Abstract views: 58PDF downloads: 16
Licencja
Prawa autorskie (c) 2011 Mirosław Przylipiak
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Mirosław Przylipiak, Kategoria systemu w Davida Bordwella koncepcji estetyki filmu , Kwartalnik Filmowy: Nr 115 (2021): Film formy, film treści
- Mirosław Przylipiak, Przyjemność na granicy dyskomfortu , Kwartalnik Filmowy: Nr 110 (2020): Poza człowiekiem
- Mirosław Przylipiak, W poszukiwaniu siebie. Biograficzny dyptyk Łozińskich w kontekście Lacanowskiej fazy lustra , Kwartalnik Filmowy: Nr 118 (2022): Jedno ujęcie
- Mirosław Przylipiak, Bergsonowska koncepcja pamięci a filmowe przedstawienia pamięci protetycznej , Kwartalnik Filmowy: Nr 125 (2024): Kino jako maszyna pamiętania
- Mirosław Przylipiak, Filmowe oblicza kontestacji , Kwartalnik Filmowy: Nr 65 (2009): Obraz filmowy, obraz w filmie (cz. II)
- Mirosław Przylipiak, Kamera jako superego. „Dzienniki. 1971-1976” Eda Pincusa albo początki dokumentalizmu osobistego , Kwartalnik Filmowy: Nr 73 (2011): Kino to ja. Autobiografie filmowe
