Krowa w łóżku, koń na fortepianie
Marcin Giżycki
kwartalnik.filmowy@ispan.plPolsko-Japońska Akademia Technik Komputerowych w Warszawie (Polska)
Abstrakt
W historii kina można znaleźć kilka zaskakująco podobnych scen z końmi, krowami czy kozami stojącymi lub leżącymi sobie jakby nigdy nic na meblach w mieszczańskich wnętrzach. Najbardziej znane pochodzą ze Złotego wieku Luisa Buñuela (L’Age d’or, 1930), I znowu źle z Flipem i Flapem (Wrong Again, 1929) oraz Świat się śmieje Grigorija Aleksandrowa (1934). Wydaje się, że siła oddziaływania i popularność tych scen leży w tym, iż łamią one społeczne tabu – normy współżycia między ludźmi i czworonogami, co prowadzi do komicznych sytuacji, ale również i w tym, że odwołują się do tradycji baśni, proponując nam łagodne oderwanie się od rzeczywistości.
Słowa kluczowe:
zwierzęta, komedia, tabuBibliografia
Bettelheim, Bruno. 1985. Cudowne i pożyteczne. O znaczeniach i wartościach baśni, t. I. Tłum. D. Danek. Warszawa.
Google Scholar
Delmont, Joseph. 1928. Zwierzęta w filmie.
Google Scholar
Autorzy
Marcin Giżyckikwartalnik.filmowy@ispan.pl
Polsko-Japońska Akademia Technik Komputerowych w Warszawie Polska
Krytyk i historyk sztuki; autor książek z dziedziny historii filmu i zjawisk kultury artystycznej. Wykładowca w Rhode Island School of Design w USA. Opublikował m.in. Nie tylko Disney - rzecz o kinie animowanym (2000), Koniec i co dalej? (2001), Słownik kierunków, ruchów i kluczowych pojęć sztuki drugiej połowy XX wieku (2002), Wenders do domu! Europejskie filmy o Ameryce i ich recepcja w Stanach Zjednoczonych (2006).
Statystyki
Abstract views: 186PDF downloads: 19
Licencja
Prawa autorskie (c) 2013 Marcin Giżycki
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Marcin Giżycki, Hedy i George – muzyka, kino, skandale i torpedy , Kwartalnik Filmowy: Nr 91 (2015): Film między muzyką pop a popkulturą
- Marcin Giżycki, Pułapka Morela albo kinematograf nieśmiertelności , Kwartalnik Filmowy: Nr 85 (2014): Film i media – przeszłość i przyszłość
- Marcin Giżycki, Utracony wymiar , Kwartalnik Filmowy: Nr 86 (2014): Wymiary czasu
- Marcin Giżycki, Kinomaniacy, pedanci i sekrety pamięci , Kwartalnik Filmowy: Nr 96 (2016): Film i metafizyka
- Marcin Giżycki, Genialna niemota , Kwartalnik Filmowy: Nr 79 (2012): Wnętrza. O filmowej przestrzeni zamkniętej
- Marcin Giżycki, Kolei filmowa moc , Kwartalnik Filmowy: Nr 80 (2012): Film na styku kultur
- Marcin Giżycki, Artysta w domu strachów. Jeremy Blake i Winchester Mystery House , Kwartalnik Filmowy: Nr 97-98 (2017): Wędrujące motywy
- Marcin Giżycki, Filmowe życie Józefa Baua , Kwartalnik Filmowy: Nr 77-78 (2012): Polskie mity, polskie kompleksy
- Marcin Giżycki, Niedoszłe arcydzieło, które odmieniło kino , Kwartalnik Filmowy: Nr 89-90 (2015): Redefinicje klasyki
- Marcin Giżycki, Utracona cnota ulicznej sztuki , Kwartalnik Filmowy: Nr 73 (2011): Kino to ja. Autobiografie filmowe
