Artysta w domu strachów. Jeremy Blake i Winchester Mystery House
Abstrakt
W tym roku mija dziesiąta rocznica śmierci pary nowojorskich artystów – Jeremy’ego Blake’a i Theresy Duncan, którzy popełnili samobójstwa w odstępie tygodnia w lipcu 2007 r. Ona miała w dorobku dobrze przyjęty film animowany. On był wschodzącą gwiazdą video artu, a najważniejszym jego dziełem była trylogia Winchester, inspirowana tajemniczym Winchester Mystery House w San Jose w Kalifornii, a także życiem jego twórczyni Sarah Winchester, dziedziczki fortuny producentów karabinu znanego z westernów. Wedle legendy pani Winchester budowała ów dom w celu udobruchania duchów Indian zabitych winchesterami podczas podboju Dzikiego Zachodu. Mimo sukcesów Blake i jego partnerka również zaczęli popadać w paranoję, ale ich sztuka nie stała się domem, w którym znaleźliby schronienie od złych mocy.
Słowa kluczowe:
Jeremy Blake, Theresa Duncan, video artBibliografia
Blake, J. Plates: Winchester. W: B. Weil, M. Schwarzer, J. Blake. Jeremy Blake Winchester, katalog wystawy w San Francisco Museum of Modern Art. San Francisco 2005.
Google Scholar
Fleming, M. “Van Sant, Ellis team up”. Daily Variety 8 (2009).
Google Scholar
Gus van Sant and Bret Easton Ellis join forces on film. The Guardian 15.10.2009
Google Scholar
Ignoffo, M. J. Captive of the Labyrinth: Sarah L. Winchester, Heiress to the Rifle Fortune. Columbia, 2010.
Google Scholar
Monk, Ph. Spirit Hunter: The Haunting of American Culture by Myths of Violence: Speculations on Jeremy Blake's Winchester Trilogy. Toronto, 2005.
Google Scholar
Schwarzer, M. How the West Was Won. W: B. Weil, M. Schwarzer, J. Blake. Jeremy Blake Winchester, katalog wystawy w San Francisco Museum of Modern Art. San Francisco 2005.
Google Scholar
Autorzy
Marcin Giżyckikwartalnik.filmowy@ispan.pl
Polsko-Japońska Akademia Technik Komputerowych Polska
Krytyk i historyk sztuki; autor książek z dziedziny historii filmu i zjawisk kultury artystycznej. Wykładowca w Rhode Island School of Design w USA, profesor w Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie. Opublikował m.in. Nie tylko Disney - rzecz o kinie animowanym (2000), Koniec i co dalej? (2001), Słownik kierunków, ruchów i kluczowych pojęć sztuki drugiej połowy XX wieku (2002), Wenders do domu! Europejskie filmy o Ameryce i ich recepcja w Stanach Zjednoczonych (2006).
Statystyki
Abstract views: 67PDF downloads: 31
Licencja
Prawa autorskie (c) 2017 Marcin Giżycki
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Marcin Giżycki, Tamara Sorbian-Kasprzycka, 1952-2020. Pożegnanie , Kwartalnik Filmowy: Nr 112 (2020): Polski dokument, polska animacja
- Marcin Giżycki, Tucker i inni , Kwartalnik Filmowy: Nr 110 (2020): Poza człowiekiem
- Marcin Giżycki, Déjà vu , Kwartalnik Filmowy: Nr 114 (2021): Zanieczyszczenie, brud, skaza
- Marcin Giżycki, Tako rzecze artysta , Kwartalnik Filmowy: Nr 104 (2018): Esej, „found footage”, film montażowy
- Marcin Giżycki, Motol Blues , Kwartalnik Filmowy: Nr 103 (2018): Młode kino polskie – konfrontacja pokoleń
- Marcin Giżycki, Konstrukcja – reprodukcja. Grafika, fotografia i film w konstruktywizmie polskim , Kwartalnik Filmowy: Nr Special Issue (2013): Polskie filmoznawstwo o kinie polskim
- Marcin Giżycki, Animowany dokument. Nowy gatunek czy chwyt marketingowy? , Kwartalnik Filmowy: Nr 101-102 (2018): Kino europejskie XXI wieku
- Marcin Giżycki, Duch Williama Mulhollanda , Kwartalnik Filmowy: Nr 93-94 (2016): Kino amerykańskie
- Marcin Giżycki, Czar długich ujęć , Kwartalnik Filmowy: Nr 92 (2015): Kino polskie i polityka
- Marcin Giżycki, Utracony wymiar , Kwartalnik Filmowy: Nr 86 (2014): Wymiary czasu
