Ostatni pasaż Waltera Benjamina

Marcin Giżycki

kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Rhode Island School of Design (Stany Zjednoczone)

Abstrakt

Esej zainspirowany podróżą Giżyckiego z Tuluzy do Barcelony. Giżycki zobaczył rzeźbę poświęconą wybitnemu filozofowi i pisarzowi, który popełnił samobójstwo pod groźbą wydania przez żołnierzy Franco rządowi Vichy. Rzeźba izraelskiego artysty Daniego Karavana, nawiązująca do słynnych Pasaży Benjamina, wzbudziła wiele kontrowersji, podobnie jak np. pomnik Mayi Lin poświęcony ofiarom wojny w Wietnamie czy niezrealizowane projekty Jarnuszkiewiczów i Sarełły poświęcone poległym poznańskim robotnikom oraz pomnik Krzysztofa Bednarskiego poświęcony Felliniemu. Wszystkie „niefiguratywne”, silnie symboliczne pomniki godzą w przyzwyczajenia szerokiej publiczności.



Słowa kluczowe:

Walter Benjamin, Dani Karavan, Krzysztof Bednarski

Nie dotyczy / Not applicable
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2000-12-31

Cited By / Share

Giżycki, M. (2000) „Ostatni pasaż Waltera Benjamina”, Kwartalnik Filmowy, (31-32), s. 347–352. doi: 10.36744/kf.4222.

Autorzy

Marcin Giżycki 
kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Rhode Island School of Design Stany Zjednoczone

Krytyk i histo­ryk sztuki, autor książek z dziedziny historii filmu i zjawisk współczesnej kultury artystycznej. Wykładowca w Rhode Island School of Design w Sta­nach Zjednoczonych. Autor książek m.in. Postmodernizm - kultura wyczerpnia (1988), Film w kręgu polskiej awangardy artystycznej dwudziestole­cia międzywojennego (1996).



Statystyki

Abstract views: 0
PDF downloads: 0


Licencja

Prawa autorskie (c) 2000 Marcin Giżycki

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.

W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.