Koniec kina czy koniec kultury?
Abstrakt
Punktem wyjścia dla rozważań Giżyckiego jest esej Susan Sontag o końcu kina artystycznie wartościowego i końcu kinomanii – terminu oznaczającego nie tylko zainteresowanie kinem, ale także uczestnictwo w debatach środowisk filmowych, styl życia, mody i pasje. Kinomania było zjawiskiem elitarnym w czasach, gdy kino nie było biznesem nastawionym na komercję. Giżycki porównuje wypowiedzi Sontag do sytuacji współczesnego kina w Polsce. Dawne kino artystyczne zdewaluowało się; to, co kiedyś było elitarne, dziś jest zjawiskiem masowym, a duchowy wymiar zjawisk został zdegradowany i ograniczony.
Słowa kluczowe:
Susan Sontag, kinofilia, koniec kinaBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Marcin Giżyckikwartalnik.filmowy@ispan.pl
Rhode Island School of Design Stany Zjednoczone
Krytyk i historyk sztuki, autor książek z dziedziny historii filmu i zjawisk współczesnej kultury artystycznej. Wykładowca w Rhode Island School of Design w USA. Opublikował: Postmodernizm - kultura wyczerpania (1988), Walka o film artystyczny w międzywojennej Polsce (1989), Awangarda wobec kina. Film w kręgu polskiej awangardy artystycznej dwudziestolecia międzywojennego ( 1996), Nie tylko Disney (2000), Koniec i co dalej? Szkice o postmodernizmie, sztuce współczesnej i końcu wieku (2001).
Statystyki
Abstract views: 116PDF downloads: 13
Licencja
Prawa autorskie (c) 2001 Marcin Giżycki
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Marcin Giżycki, Kinomaniacy, pedanci i sekrety pamięci , Kwartalnik Filmowy: Nr 96 (2016): Film i metafizyka
- Marcin Giżycki, Motol Blues , Kwartalnik Filmowy: Nr 103 (2018): Młode kino polskie – konfrontacja pokoleń
- Marcin Giżycki, Hedy i George – muzyka, kino, skandale i torpedy , Kwartalnik Filmowy: Nr 91 (2015): Film między muzyką pop a popkulturą
- Marcin Giżycki, Orkiestra sierżanta Pieprza w żółtej łodzi podwodnej. O płycie i filmie, które zmieniły popkulturę , Kwartalnik Filmowy: Nr 99 (2017): Triki, numery specjalne, atrakcje
- Marcin Giżycki, Utracony wymiar , Kwartalnik Filmowy: Nr 86 (2014): Wymiary czasu
- Marcin Giżycki, Kolei filmowa moc , Kwartalnik Filmowy: Nr 80 (2012): Film na styku kultur
- Marcin Giżycki, Filmowe życie Józefa Baua , Kwartalnik Filmowy: Nr 77-78 (2012): Polskie mity, polskie kompleksy
- Marcin Giżycki, Debata kuchenna. Historia jednego nagrania i jednego zdjęcia , Kwartalnik Filmowy: Nr 65 (2009): Obraz filmowy, obraz w filmie (cz. II)
- Marcin Giżycki, Krowa w łóżku, koń na fortepianie , Kwartalnik Filmowy: Nr 83-84 (2013): Ciało w filmie
- Marcin Giżycki, Utracona cnota ulicznej sztuki , Kwartalnik Filmowy: Nr 73 (2011): Kino to ja. Autobiografie filmowe
