Idea „prywatnego ekumenizmu” w filmach Tadeusza Konwickiego
Abstrakt
Pojednawcze przesłanie Tadeusza Konwickiego adresowane jest przede wszystkim do społeczeństw: litewskiego, białoruskiego, rosyjskiego oraz polskiego; ufundowane zostało na kategorii wspólnej tożsamości. Kaniecki prezentuje analizy czterech filmów: trzech Konwickiego – Jak daleko stąd, jak blisko, Dolina Issy i Lawa oraz Kronika wypadków miłosnych w reż. Andrzeja Wajdy (adaptacja powieści Konwickiego). W filmach tych idea „ekumeniczna” wsparta jest m.in. na obrazie różnorodności kulturowej przedwojennej Wileńszczyzny i synekdochach trzech wielkich religii tego regionu (katolicyzmu, prawosławia i judaizmu). Kaniecki wyodrębnia w twórczości Konwickiego pierwiastek żydowski podkreślając, że choć jest on istotną składową refleksji kresowej tego autora, przesłanie „ekumeniczne” nie może być rozpatrywane jako skierowane do Żydów, gdyż ogólnoludzki grzech współwiny Zagłady wymaga ekspiacji, a nie pojednania.
Słowa kluczowe:
Tadeusz Konwicki, Litwa, Andrzej WajdaBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Przemysław Kanieckikwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Mikołaja Kopernika Polska
Doktorant w Instytucie Literatury Polskiej UMK; studiuje także antropologię w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej UW; współautor strony internetowej www.konwicki.art.pl.
Statystyki
Abstract views: 0PDF downloads: 0
Licencja
Prawa autorskie (c) 2007 Przemysław Kaniecki
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Przemysław Kaniecki, Ludzie spotkani w Polsce. Nowela filmowa „Preparat 09” Tadeusza Konwickiego i Wiktora Woroszylskiego (1948) , Kwartalnik Filmowy: Nr 107 (2019): Podróż, (e)migracja, pielgrzymka
- Przemysław Kaniecki, Zbliżenie na biedronkę. Konwicki, Mach i ujęcie z niebyłej adaptacji , Kwartalnik Filmowy: Nr 118 (2022): Jedno ujęcie
- Przemysław Kaniecki, Komiks undergroundowy i animacje. Rozmowa z Krzysztofem Ostrowskim , Kwartalnik Filmowy: Nr 114 (2021): Zanieczyszczenie, brud, skaza
- Przemysław Kaniecki, Joanna „en face”. O filmie Feliksa Falka , Kwartalnik Filmowy: Nr 77-78 (2012): Polskie mity, polskie kompleksy
- Przemysław Kaniecki, Znad dworu panny Heleny przed dom Poety. Kategoria narracji a obecność autora w „Lawie” i „Bohini” Konwickiego , Kwartalnik Filmowy: Nr 73 (2011): Kino to ja. Autobiografie filmowe
- Przemysław Kaniecki, „Salto” Tadeusza Konwickiego jako filmowa adaptacja własnej metody pisarskiej , Kwartalnik Filmowy: Nr 59 (2007): Autor w filmie (cz. I)
Podobne artykuły
- Janusz Gazda, Za oknem krzyży – Litwa , Kwartalnik Filmowy: Nr 57-58 (2007): Kino polskie, kino sąsiadów
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
