Nietutejsza
Paulina Haratyk
paulina.haratyk@gmail.comUniwersytet Jagielloński (Polska)
https://orcid.org/0000-0001-7055-308X
Abstrakt
Czy opowiedziane badaczce anegdoty i przesiane przez sito pamięci wspomnienia są równie ważnymi dokumentami, jak protokoły kolaudacyjne, odnalezione w państwowym archiwum? Badając ruch Amatorskich Klubów Filmowych, autorka korzystała z metod historii mówionej oraz obserwacji uczestniczącej, które znacząco różnią się od badań archiwalnych czy ilościowych metod empirycznych, przez co tym pierwszym zarzuca się brak obiektywizmu lub nierzetelność. W tekście, (nie) wpisując się w temat numeru (a może także w formułę felietonu), autorka odwołuje się do własnych wspomnień związanych z pierwszym zetknię- ciem z kinem amatorskim, by rozważyć zasadność, charakter oraz naukowość tych podejść badawczych. Pokazuje, w jaki sposób wybór metodologii determinuje zarówno perspektywę, jak i sposób zrozumienia badanego tematu. Skupia się na wyzwaniach i trudnościach stosowania tego rodzaju metod, w tym przede wszystkim konieczności zmiany podejścia, a także zachowania samej badaczki. (Materiał nierecenzowany).
Słowa kluczowe:
kino amatorskie, pamięć, wywiady, autoetnografiaBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Paulina Haratykpaulina.haratyk@gmail.com
Uniwersytet Jagielloński Polska
https://orcid.org/0000-0001-7055-308X
Filmoznawczyni i literaturoznawczyni, absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 2022 r. na Uniwersytecie Jagiellońskim obroniła pracę doktorską pt. Film amatorski w Polsce 1956-1989 w świetle badań archiwalnych oraz relacji członków ruchu Amatorskich Klubów Filmowych. Zajmuje się kinem amatorskim, niezależnym i awangardowym oraz badaniem archiwów. Współpracuje z instytucjami kultury, w tym zajmowała się zbiorem filmów amatorskich w Filmotece Narodowej Instytucie Audiowizualnym FINA. Publikowała m.in. w „Kwartalniku Filmowym”, „Przeglądzie Kulturoznawczym” oraz „Ekranach”.
Statystyki
Abstract views: 65PDF downloads: 64
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Paulina Haratyk
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Paulina Haratyk, O sobie i przez siebie , Kwartalnik Filmowy: Nr 122 (2023): Krajobrazy, panoramy, terytoria
- Paulina Haratyk, Gabriela Sitek, „Found footage” jako kino odnowy znaczenia „home movies” w filmach „A Song Of Air” i „Sea In The Blood” , Kwartalnik Filmowy: Nr 104 (2018): Esej, „found footage”, film montażowy
- Paulina Haratyk, „Entuzjaści” z AKF-ów – między prywatnością a polityką , Kwartalnik Filmowy: Nr 92 (2015): Kino polskie i polityka
