Cielesność filmu, filmowość ciała
Abstrakt
Cielesność kina stała się znaczącym fenomenem w perspektywie namysłu antropologii filozoficznej. Wydaje się, że kinowe rozpoznania ludzkiej zewnętrzności nie mają granic, co jest znaczące dla doświadczania i myślenia sprawy człowieka w ogóle. Kino jednak, wbrew oczywistej sugestii, nie spełnia się w obrazowym dyskursie miłosnym, lecz poprzez zdolność transcendencji czasoprzestrzennego kontinuum; przede wszystkim ukazuje tajemnicę czasowości ciała. Stąd bierze się filmowa fascynacja egzystencjalnymi granicami wyznaczanymi cielesną temporalnością. Wpłynęła ona także nie tylko na doświadczenie własnego ciała, ale i na sam sposób myślenia, na ideologiczną kreację rzeczywistości. Ludzka materialność stała się swoistą odpowiedzią na ideową pustkę, którą zrodziła druga połowa XX w. Dlatego zapamiętanie w ciele samo w sobie stało się podstawowym rysem współczesności, choć głębszy namysł antropologiczny musi zauważać w nim oczywistą niewystarczalność.
Słowa kluczowe:
ciało, performatywność, cielesnośćBibliografia
Balázs, Bela. 1987. Wybór pism. Tłum. R. Porges. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe.
Google Scholar
Barthes, Roland. 2013. Dziennik żałobny. Tłum. K. M. Jaksender. Wrocław: Teatr Polski we Wrocławiu.
Google Scholar
Irzykowski, Karol. 1982. Dziesiąta Muza oraz pomniejsze pisma filmowe. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Google Scholar
Kracauer, Siegfried. 1975. Teoria filmu. Wyzwolenie materialnej rzeczywistości. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe.
Google Scholar
Merleau-Ponty, Maurice. 1972. Film i nowa psychologia. W: A. Helman (red.). Estetyka i film. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe.
Google Scholar
Autorzy
Waldemar Frąckwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński Polska
Absolwent filmoznawstwa i filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim, adiunkt w Zakładzie Teorii i Antropologii Filmu (Instytut Sztuk Audiowizualnych) Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się filozoficznymi kontekstami kina i etycznymi aspektami audiowizualności. Opublikował Kino możliwe (2003) oraz artykuły m.in. w „Principiach”, „Przeglądzie Kulturoznawczym”, „Ethosie”.
Statystyki
Abstract views: 0PDF downloads: 1
Licencja
Prawa autorskie (c) 2013 Waldemar Frąc
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
