„Nie sądzić” i „Wielki strach” – dwa małe ważne filmy

Sławomir Sikora

slawomir.sikora@uw.edu.pl
Uniwersytet Warszawski (Polska)
https://orcid.org/0000-0002-2147-8543

Abstrakt

W polskiej literaturze dotyczącej pamięci termin „niepamięć” (nie należy utożsamiać go z zapomnieniem) zajmuje w ostatnich latach ważne miejsce. Wydaje się, że dyskusje naukowe dotyczące kwestii doświadczeń wojennych i powojennych zostały zdominowane przez język psychoanalizy, warto jednak sięgnąć również po języki wernakularne. Autor rozważa kwestie pamięci i niepamięci w odniesieniu do niezwykle traumatycznych doświadczeń powojennych, które stały się podstawą dwóch krótkich filmów Nie sądzić (reż. Pawlina Carlucci Sforza i Magdalena Lubańska, 2017) oraz Wielki strach (reż. Pawlina Carlucci Sforza, 2020). Filmy te przedstawiają ten problem z różnych perspektyw – pierwszy w sposób pośredni, drugi wprost. Ludzie powracający po wojnie z przymusowych robót w Niemczech byli okradani i mordowani przez bandytów w lesie w okolicy Przeworska. Traumatyczne wspomnienia o tych wydarzeniach były skrywane przez ponad siedemdziesiąt lat.


Słowa kluczowe:

antropologia, Pawlina Carlucci Sforza, Magdalena Lubańska, język wernakularny, Dębrzyna, pamięć, niepamięć

Abu-Lughod, L. (1991). Writing Against Culture. W: R. G. Fox (red.), Recapturing Anthropology: Working in the Present. Santa Fe: School of American Research Press, ss. 137-162.
  Google Scholar

Assmann, A. (2010). Re-framing Memory. Between Individual and Collective Forms of Constructing the Past. W: K. Tilmans, F. van Vree, J. Winter (red.), Performing the Past: Memory, History, and Identity in Modern Europe. Amsterdam: Amsterdam University Press, ss. 35-50.
  Google Scholar

Chlebda, W. (2019). Wokół pojęć pamięć i забвение. Slavia Orientalis, (68) 4, ss. 681-698. DOI 10.24425/slo.2019.131156
  Google Scholar

Connerton, P. (2014). Siedem rodzajów zapomnienia. W: K. Kończal (red.), (Kon)teksty pamięci. Antologia. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury, ss. 343-357.
  Google Scholar

Halbwachs, M. (1969). Społeczne ramy pamięci (tłum. M. Król). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
  Google Scholar

Hirszowicz, M., Neyman, E. (2001). Społeczne ramy niepamięci. Kultura i Społeczeństwo, 45 (3-4), ss. 23-48.
  Google Scholar

Kwiatkowski, P. T. (2009). Społeczne tworzenie zbiorowej niepamięci. W: L. M. Nijakowski (red.), Etniczność, pamięć, asymilacja. Wokół problemów zachowania tożsamości mniejszości narodowych i etnicznych w Polsce. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, ss. 90-128.
  Google Scholar

Lubańska, M. (w druku). Perspektywa postsekularna w badaniach nie-miejsc pamięci. Przypadek powojennych mordów w podkarpackim lesie Dębrzyna. W: R. Sendyka, A. Janus, K. Jarzyńska, K. Siewior (red.), Nie-miejsca pamięci (2). Nekrotopologie. Warszawa: Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk.
  Google Scholar

Marcus, G. (2003) Użyteczność kategorii uczestnictwa w zmieniających się kontekstach antropologicznych badań terenowych (tłum. J. Jaxa-Rożen). W: D. Wolska, M. Brocki (red.), Clifford Geertz – lokalna lektura. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, ss. 155-182.
  Google Scholar

Nycz, R. (2017). Kultura jako czasownik. Sondowanie nowej humanistyki. Warszawa: Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk.
  Google Scholar

Rapport, N., Overing, J. (2000). Social and Cultural Anthropology: The Key Concepts. London-New York: Routledge.
  Google Scholar

Rosaldo, R. (1986). From the Door of His Tent: The Fieldworker and the Inquisitor. W: J. Clifford, G. E. Marcus (red.), Writing Culture: The Poetics and Politics of Ethnography, Berkeley: University of California Press, ss. 77-97.
  Google Scholar

Sendyka, R. (2014) Miejsca, które straszą (afekty i nie-miejsca pamięci). Teksty Drugie, (1), ss. 84-102.
  Google Scholar

Sendyka, R. (2016). Niepamięć albo o sytuowaniu wiedzy o formach pamiętania. Teksty Drugie, (6), ss. 250-267. DOI: 10.18318/td.2016.6.14
DOI: https://doi.org/10.18318/td.2016.6.14   Google Scholar

Stomma, L. (1979). Determinanty polskiej kultury ludowej XIX wieku. Polska Sztuka Ludowa, 33 (3), ss. 131-142.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2020-12-31

Cited By / Share

Sikora, S. (2020) „„Nie sądzić” i «Wielki strach» – dwa małe ważne filmy ”, Kwartalnik Filmowy, (112), s. 216–226. doi: 10.36744/kf.558.

Autorzy

Sławomir Sikora 
slawomir.sikora@uw.edu.pl
Uniwersytet Warszawski Polska
https://orcid.org/0000-0002-2147-8543

Doktor hab., adiunkt w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego; zajmuje się przede wszystkim antropologią wizualną, antropologią miasta, antropologią współczesności. Autor książek Fotografia. Między dokumentem a symbolem (2004) oraz Film i paradoksy wizualności. Praktykowanie antropologii (2012), a także wielu artykułów naukowych. Współautor filmu Żeby to było ciekawe (2009) i współredaktor książki Zanikające granice. Antropologizacja nauki i jej dyskursów (2009). Koordynator kilku projektów grantowych, m.in. Oddolne tworzenie kultury i Obrazy różnorodności kulturowej i dziedzictwa (NAFA Film Festival, Warszawa 2015).



Statystyki

Abstract views: 390
PDF downloads: 391


Licencja

Prawa autorskie (c) 2020 Sławomir Sikora

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.

W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.