„5 x 2” – wersja żeńska i męska
Abstrakt
Film François Ozona 5x2 ma ciekawą konstrukcję. Opowiada od tyłu historię pewnego związku, a tym samym dekontekstualizuje relacjonowane wydarzenia. Można sądzić, że na skutek tej odwróconej chronologii przynajmniej część widzów może mieć kłopoty z kontekstualizacją pewnych wydarzeń. W efekcie tego niektóre zachowania głównego bohatera (szczególnie jego) wydają się mało lub kompletnie niezrozumiałe. Reżyser sporządził również kopię reżyserską (dostępną tylko w secie DVD), która opowiada tę samą historię już chronologicznie (zmiany są praktycznie nieznaczące). Trudno rozsądzić po co została stworzona ta druga wersja. Można by mniemać, że została ona sporządzona dla mniej pojętnych widzów. Szkopuł w tym, że tak opowiedziana historia całkowicie zmienia sens opowieści – dlatego właśnie Sikora uznał, że możemy mówić o dwóch wersjach tej samej historii: wersja kinowa byłaby wersją żeńską (ciekawszą i dającą więcej do myślenia), zaś wersja druga, chronologiczna, wersją męską, zdecydowanie mniej ciekawą, również psychologicznie.
Słowa kluczowe:
François Ozon, warianty, kino francuskieBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Sławomir Sikorakwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Warszawski Polska
Adiunkt w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej (UW), autor książki Fotografia. Między dokumentem a symbolem (2004). Publikował m. in. w „Kontekstach”, „Kwartalniku Filmowym”, „Czasie Kultury”, „Roczniku Historii Sztuki”, „Dialogu”, „Latarniku”.
Statystyki
Abstract views: 5PDF downloads: 0
Licencja
Prawa autorskie (c) 2006 Sławomir Sikora
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Sławomir Sikora, „Nie sądzić” i „Wielki strach” – dwa małe ważne filmy , Kwartalnik Filmowy: Nr 112 (2020): Polski dokument, polska animacja
- Sławomir Sikora, Poza formą i treścią. W stronę materialności , Kwartalnik Filmowy: Nr 115 (2021): Film formy, film treści
- Sławomir Sikora, Rouch i jego banda na ścieżkach dekolonizacji , Kwartalnik Filmowy: Nr 128 (2024): Dekolonizacja dyskursów filmowych
- Sławomir Sikora, O „Miłości” Michaela Hanekego trochę inaczej. Aporie cielesności , Kwartalnik Filmowy: Nr 83-84 (2013): Ciało w filmie
- Sławomir Sikora, „Ukryte” Michaela Hanekego jako eksperymentalny „dokument” performatywny , Kwartalnik Filmowy: Nr 82 (2013): Eksperyment. Film i sztuki audiowizualne
- Sławomir Sikora, Awangarda i tradycja w cieniu terroryzmu. Transkulturowe kino Leonarda Retela Helmricha , Kwartalnik Filmowy: Nr 70 (2010): Awangarda i film
- Sławomir Sikora, Kolorowe wątki. „Opowieści kutchańskich haftów” , Kwartalnik Filmowy: Nr 74 (2011): Rzeczy filmowe
- Sławomir Sikora, Polskie Wesele AD 1968 z Szarym Człowiekiem w tle. Performowanie historii w „Usłyszcie mój krzyk” , Kwartalnik Filmowy: Nr 100 (2017): O świętowaniu
- Sławomir Sikora, Żywe pomniki. Pamięć i zapomnienie w filmie „Gyumri” , Kwartalnik Filmowy: Nr 69 (2010): Historia w filmie
- Sławomir Sikora, Czy film obserwacyjny musi być realistyczny? („Cannibal Tours” Dennisa O’Rourke’a) , Kwartalnik Filmowy: Nr 75-76 (2011): Oblicza rzeczywistości
