Gérard Philipe, czyli klucz do wspomnień

Grażyna Stachówna

Abstrakt

Stachówna pisze, że Gérard Philipe był typem romantycznego kochanka. Ten typ historycznie zmiennego emploi reprezentuje ideał mężczyzny dla kobiet, a dla mężczyzn stanowi wzór męskości. Philipe był młody i urodziwy, nieco neurotyczny i subtelny. W latach 40. grał głównie role młodych ludzi nieszczęśliwie zakochanych, melancholijnych i słabych, np. François w Devil in the Flesh, Fabrice w The Charterhouse of Farma czy Faust w Beauty and the Devil. W latach 50. Philipe chciał zmienić swój wizerunek i udało mu się to dzięki roli czarnego charakteru w Fanfan la Tulipe Christiana-Jacque’a, która pomogła mu zdobyć międzynarodową sławę. Zupełnie inną rolę Philipe stworzył w Les orgueilleux Allégreta. Był alkoholikiem i wrakiem, który dzięki kobiecie odzyskał godność i cel w życiu. Z czasem jego bohaterowie, choć wciąż czarujący, wycofali się za mur cynizmu i nieprawdy (Monsieur Ripois, Les Grandes Manoeuvres i Niebezpieczne związki). Gorączka w El Paso była jego ostatnim filmem, ale był już chory i wkrótce zmarł na raka wątroby. Jego śmierć oznaczała koniec cinéma de papa, które zostało wyparte przez nową falę nowego aktorstwa (Belmondo, Trintignant, Léaud).