W pułapce mediów

Ewa Mazierska

Abstrakt

Recenzja książki Krzysztofa Loski Tożsamość i media. O filmach Atoma Egoyana, w której autor gruntownie analizuje nie tylko wszystkie zrealizowane przez kanadyjskiego reżysera filmy długometrażowe (od Next of Kin po Where the Truth Lies z 2005 r.), ale również jego krótkie metraże czy spektakle telewizyjne. Mazierska zwraca uwagę na erudycyjność wywodu Loski, przenikliwość spojrzenia i doskonały warsztat filmoznawczy. Wskazuje na sposób, w jaki Loska wyinterpretował z tych niby-autobiograficznych filmów tzw. świat Egoyana – zniewolony, rozproszony i oparty na kruchych podstawach. W takiej zatomizowanej i skarlałej rzeczywistości żyją bohaterowi Egoyana – ludzie, którzy nie potrafią już darzyć się uczuciem i być szczęśliwymi. Osią analiz niezmiennie pozostaje kwestia tożsamości i mediów, choć autor porusza wiele innych problemów, m.in. sposób, w jaki reżyser posługuje się gatunkiem filmowym. Mazierska zauważa, że Loska zanalizował twórczość Egoyana bardzo dogłębnie, choć jednocześnie nie podjął się próby opisania jego filmów jako kina społecznej interwencji. Filmy tego Kanadyjczyka są bowiem wyraźnym głosem w dyskusji na temat funkcjonowania kapitalizmu i roli mediów we współczesnym życiu - według autorki tekstu polemiki z tymi kwestiami w książce Loski brakuje. Swoją recenzję Mazierska podsumowuje konkluzją, że Tożsamość i media oferują nam wszystko, czego jeszcze nie wiemy o Egoyanie, choć autor książki zbyt unika osobistego tonu wypowiedzi, który – według Mazierskiej – powinien się pojawić, jeśli mówimy o czymś tak prywatnym, jak tożsamość.