„Soft Cinema” Lva Manovicha i Andreasa Kratky’ego. „Język nowych mediów” w praktyce
Abstrakt
W prezentowanym tekście autor stara się pokazać, w jaki sposób aktywność teoretyczna i praktyka artystyczna przenikają się w działalności Lva Manovicha. Manovich, znany przede wszystkim jako autor Języka nowych mediów, od lat realizował też projekty artystyczne wykorzystujące nowe media. Najbardziej znanym z nich jest Soft Cinema (zrealizowany we współpracy m.in. z Andreasem Kratky’m), który można potraktować jako rodzaj nawiązania do wielu tendencji w kinie awangardowym oraz eksperymentalnym, ale też jako formę praktycznego zastosowania konceptów teoretycznych pojawiających się w Języku nowych mediów. Opierając się na czterech podstawowych założeniach - algorytmicznym montażu, narracji opartej na bazie danych, makro-kinie i kinie multi-medialnym – Soft Cinema może być przykładem współczesnej wersji, opisywanej niegdyś przez Gene Youngblooda, kina rozszerzonego.
Słowa kluczowe:
kino rozszerzone, Lev Manovich, Andreas KratkyBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Piotr Zawojskikwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Śląski Polska
Adiunkt w Zakładzie Filmoznawstwa i Wiedzy o Mediach UŚ, wykładowca na WRiTV UŚ, krytyk filmowy i eseista; kieruje działem Filmu i Mediów w kwartalniku Opcje. Autor książki Elektroniczne obrazoświaty. Między sztuką a technologią (2000). Wkrótce ukaże się jego książka Wielkie filmy przełomu wieków. Subiektywny przewodnik.
Statystyki
Abstract views: 0PDF downloads: 0
Licencja
Prawa autorskie (c) 2007 Piotr Zawojski
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Piotr Zawojski, Historie awangardy filmowej na nowo (o)pisane , Kwartalnik Filmowy: Nr 115 (2021): Film formy, film treści
- Piotr Zawojski, O intermedialnych relacjach między filmem i grami wideo , Kwartalnik Filmowy: Nr 125 (2024): Kino jako maszyna pamiętania
- Piotr Zawojski, Twórca wyzwalający rzeczywistość przeciwko dyktatowi „mise en scène”? „Five” Abbasa Kiarostamiego , Kwartalnik Filmowy: Nr 122 (2023): Krajobrazy, panoramy, terytoria
- Piotr Zawojski, Poza narracją i fabułą – „Visitors” Godfreya Reggio jako przykład niefikcyjnego kina „avant-doc”. Typologie filmu dokumentalnego , Kwartalnik Filmowy: Nr 123 (2023): Tempo i rytm
