Cielesność, intymność i seksualność w filmach Ulricha Seidla jako medium samotności i odrzucenia
Abstrakt
Austriacki reżyser Ulrich Seidl mówi, że wszystkie jego filmy są cielesne, gdyż – jego zdaniem – ważne jest, by robić filmy fizyczne i przyciągać widzów do postaci tak blisko, jak się tylko da. Kosińska-Krippner śledzi w jego twórczości rozmaite ujęcia zagadnienia cielesności i seksualności – m.in. wykorzystanie obrazu ciała jako narzędzia prowokacji czy uczynienie z obrazu cielesności swoistego medium do wyrażania refleksji nad człowiekiem i światem, jaki on wokół siebie tworzy. Reżyser pokazuje ciało w rozmaitych ujęciach i aspektach, czasem ucieka od jego wizualnej prezentacji, ograniczając się do sfery werbalnej, a czasem epatuje cielesnością, nagością, wyuzdaniem i perwersją, żeby powiedzieć coś więcej o ludzkiej naturze. Seidl pokazuje swoich bohaterów w najbardziej intymnych sytuacjach, bez współczucia patrzy na społeczeństwo, a oceny pozostawia widzom. Bezlitośnie obnaża brzydotę ludzkiej egzystencji, diagnozuje psychikę (duszę) współczesnego człowieka i kondycję jego świata oraz relacje międzyludzkie, pokazując to, co człowiek robi z własnym ciałem i jak traktuje ciała innych. Reżyser odziera widza z iluzji, że znormalizowane (dostatnio żyjące) społeczeństwo i margines społeczny to odległe i nieprzenikające się światy.
Słowa kluczowe:
cielesność, Ulrich Seidl, odrzucenie, samotnośćBibliografia
Als Wießer kommt man überall hinein, als Schwarzer nicht, Kreuzer online 4. Januar 2013, http://kreuzer-leipzig.de/2013/01/04/als-weisser-kommt-man-ueberall-hinein-als-schwarzer-nicht/ (12.12.2013)
Google Scholar
Becker, Frank. Hoffnungen. Ulrich Seidel – "Paradies", http://musenblaetter.de/artikel.php?aid=11997&neu=1 (26.09.2013)
Google Scholar
Die rückkehr ins Paradies ist unmöglich. 22.01.2013, http://www.art-magazin.de/fotografie/58315/ulrich_seidl_interview (14.12.2013).
Google Scholar
Es geht immer um Machtverhältnisse. http://www.planet-interview.de/interviews/ulrich-seidl/35714/ (24.11.2013).
Google Scholar
Film Ulricha Seidla „Raj: Nadzieja”. Materiały prasowe dystrybutora. http://static1.stopklatka.pl/library/6C/7C/RajNadzieja.pdf/1.0/RajNadzieja.pdf (14.12.2013).
Google Scholar
Filmtrilogie Paradies. Liebe, Glaube, Hoffnung – Standbilder und Aufnahmen vom Set, mit Essays, Interview und „Making of“. 2013. C. Philipp, A. Wolfig (red). Autorzy tekstów: Marina Abramovic, Josef Bierbichler, Christoph Huber, Elfriede Jelinek, Claus Philipp; fotosy: Ulrich Seidl, Wolfgang Thaler, Ed Lachmann, Reiner Riedler. Berlin: Hatje Cantz Verlag.
Google Scholar
Herzog, Werner. 1993. Das Grauenhafte im Alltäglichen. „Der Standard”, 11 März 1993.
Google Scholar
Interview mit Margarethe Tiesel vom 22. November 2012 zu Paradies: Liebe. http://paradies-trilogie.at/blog/detail/interview-mit-margarethe-tiesel/ (15.09.2013).
Google Scholar
Interview with Ulrich Seidl 1.09.2012 www.filmweb.pl/video/wideo_wywiady/WENECJA+2012%3A+Ulrich+Seidl+specjalnie+dla+Filmwebu-28739 (9.12.2013).
Google Scholar
Jeder würde dort lieber nicht hingehen... http://www.artechock.de/film/text/interview/s/seidl_2013.html (12.11.2012).
Google Scholar
Kuhlbrodt, Dietrich. Tierische Liebe. Blick in die Hölle. http://www.filmgazette.de/?s=filmkritiken&id=790 ( 4.12.2013).
Google Scholar
Kuźniak, Angelika. 2010. Pornograf. „Gazeta Wyborcza” 01.05. 2010.
DOI: https://doi.org/10.19129/sbad.153
Google Scholar
Kwiatkowska, Paulina. 2012. Somatografia. Ciało w obrazie filmowym. Kraków: Korporacja ha!art.
Google Scholar
Autorzy
Beata Kosińska-Krippnerkwartalnik.filmowy@ispan.pl
Instytut Sztuki, Polska Akademia Nauk Polska
Pracuje w Zakładzie Antropologii Kultury, Filmu i Sztuki Audiowizualnej w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk; zajmuje się teorią i historią filmu i telewizji; redaktorka “Kwartalnika Filmowego”, w którym w latach 1993-2005 publikowała m.in. doroczną kronikę wydarzeń filmowych, obejmującą lata 1992-2002. Autorka pracy doktorskiej pt. Poetyka polskiej telenoweli dokumentalnej (2008), napisanej pod kierunkiem prof. Marka Hendrykowskiego.
Statystyki
Abstract views: 0PDF downloads: 0
Licencja
Prawa autorskie (c) 2013 Beata Kosińska-Krippner
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Beata Kosińska-Krippner, Butterkinder – austriacki epizod z historii europejskich dzieci , Kwartalnik Filmowy: Nr 81 (2013): Dziecko i film
