Wyspa ruin. Pęknięty pejzaż Hashimy

Barbara Kita

basiakita@wp.pl
Uniwersytet Śląski (Polska)
https://orcid.org/0000-0003-3616-9863

Abstrakt

Tekst jest propozycją spojrzenia na Hashimę jako na wyspę, która generuje podwójne pęknięcie: jest to pęknięcie na pejzażu morskim oraz skaza, którą stanowi sama wyspa-ruina. Autorka bierze pod uwagę uwarunkowania historyczne wyspy, czas jej rozwoju i teraźniejszość miasta ruin. Szybkie wysiedlenie i rozpad olbrzymich budynków oraz osieroconych przedmiotów codziennego użytku skazuje to miejsce na zanikanie. Przeciwdziałają temu inicjatywy artystyczne, w których twórcy starają się upominać o przeszłość i teraźniejszość Hashimy, wykorzystując ruiny jako element dyskursu pamięci, śladu, znikania i uobecniania byłych mieszkańców. Skumulowane obrazy, toposy przenoszone przez twórców, utrwalane na nośnikach medialnych, wyraźnie wskazują potrzebę rozprawienia się z tą przestrzenią pustki i ruiny, oraz swego rodzaju balsamowania czasów minionych.


Słowa kluczowe:

pejzaż, Hashima, ruiny, instalacje, dokument filmowy, pamięć

Akui, Y., Shiga, H. (1986). Studies on the Modern Buildings on Gunkanjima Island (1916-1974), Tokyo: Tokyo Denki University.
  Google Scholar

Burke-Gaffney, B. (2002). Hashima: The Ghost Island. Cabinet, 7. https://www.cabinetmagazine.org/issues/7/burke-gaffney.php
  Google Scholar

Certeau de, M., Giard, L., Mayol, P. (2011). Wynaleźć codzienność. Tom 2 Mieszkać, gotować (tłum. K. Thiel-Jańczuk). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
  Google Scholar

Chroł, K. (2018). Wyspa Hashima wpisana na listę UNESCO jako dowód wielkości i uznania japońskiego przemysłu i myśli technologicznej. Gdańskie Studia Azji Wschodniej, 14, ss. 128-140, https://czasopisma.bg.ug.edu.pl/index.php/GSAW/article/view/2691
DOI: https://doi.org/10.4467/23538724GS.18.025.10175   Google Scholar

Copik, I. (2017). Topografie i krajobrazy. Filmowy Śląsk. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
  Google Scholar

Dantec, J.-P. (1999). Zones. Les paysages oubliés. W: J. Mottet (red.), Les paysages du cinéma (ss. 250-260). Seyssel: Editions Champ Vallon.
  Google Scholar

Deleuze, G., Guattari, F. (2015). Tysiąc plateau (tłum. zbiorowe). Warszawa: Fundacja Bęc Zmiana.
  Google Scholar

Frydryczak, B. (1999). Pejzaż z ruinami. W: E. Rewers (red.), Przestrzeń, filozofia i architektura: osiem rozmów o poznawaniu, produkowaniu i konsumowaniu przestrzeni (ss. 168-181). Poznań: Wydawnictwo Humaniora.
  Google Scholar

Gilmore, L. (2015). Przypadki graniczne: trauma, autoprezentacja i prawne tożsamości (tłum. J. Burzyński). W: T. Łysak (red.), Antologia studiów nad traumą (ss. 359-375). Kraków: Universitas.
  Google Scholar

Kita, B. (2020). Brama łez. Filmowe topografie Ellis Island. Annales Universitatis. Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura, 12 (1), ss. 11-23. https://doi.org/10.24917/20837275.12.1.1
DOI: https://doi.org/10.24917/20837275.12.1.1   Google Scholar

Lubelski, T. (2000). Nowa fala. O pewnej przygodzie kina francuskiego. Kraków: Universitas.
  Google Scholar

Marguet, D. (2014). Textes et paysages en ruines chez Pasolini, Huillet et Straub, Tarr. W: C. Blüminger, M. Lagny, S. Lindeperg S. Rollet (red.), Théorème. Paysages et Mémoire. Cinéma, photographie, dispositifs audiovisuels (ss. 113-122). Paris: Presses Sorbonne Nouvelle.
  Google Scholar

Nacher, A. (2016). Media lokacyjne. Ukryte życie obrazów. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
  Google Scholar

Seltzer, M. (2015). Kultura rany (tłum. A. Rejniak-Majewska). W: T. Łysak (red.), Antologia studiów nad traumą. Kraków: Universitas.
  Google Scholar

Sławek, T. (2015). U-chodzić, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
  Google Scholar

Thomas, C. (2007). Shõmei Tõmatsu: la memoire des ruines, Protée. Revue Internationale de théories et de pratiques sémiotiques. Imaginaire des ruines, 35 (2), ss. 45-54.
DOI: https://doi.org/10.7202/017466ar   Google Scholar

Vernhes-Lermusiaux, A. (2012). Diner avec Hashima mon amour. https://www.clermont-filmfest.org/hashima-mon-amour/
  Google Scholar

Virilio, P. (2004). Ville panique. Ailleurs commence ici. Paris: Galilée.
  Google Scholar

Virilio, P. (2007). Wypadek pierworodny (tłum. K. Szeżyńska-Maćkowiak). Warszawa: Sic!
  Google Scholar

Virilio, P. (2008). Prędkość i polityka (tłum. S. Królak). Warszawa: Sic!
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2021-08-17

Cited By / Share

Kita, B. (2021) „Wyspa ruin. Pęknięty pejzaż Hashimy”, Kwartalnik Filmowy, (114), s. 126–144. doi: 10.36744/kf.764.

Autorzy

Barbara Kita 
basiakita@wp.pl
Uniwersytet Śląski Polska
https://orcid.org/0000-0003-3616-9863

Dr hab., prof. UŚ, kulturoznawczyni, filmoznawczyni, pracuje w Instytucie Nauk o Kulturze Uniwersytetu Śląskiego. Zajmuje się teorią filmu i nowych mediów (zwłaszcza francuską), interesuje ją problematyka obrazu, przestrzeni oraz miasta. Autorka książek Między przestrzeniami. O kulturze nowych mediów (2003) oraz Obraz zatrzymany. Praktyka i teoria późnego Godarda (2013). Redaktorka tomu Przestrzenie tożsamości we współczesnym kinie europejskim (2006) i współredaktorka (z Andrzejem Gwoździem) książki Pamięć kina (2013). Współredaktorka (z Magdaleną Kempną-Pieniążek) książki Filmowe pejzaże Europy (2017) i Filmowe pejzaże Ameryk (2020) oraz (z Iloną Copik) Kultury obrazu – tabu – edukacja (2018). Członkini Polskiego Towarzystwa Badań nad Filmem i Mediami.



Statystyki

Abstract views: 264
PDF downloads: 338


Licencja

Prawa autorskie (c) 2021 Barbara Kita

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.

W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.