„Historie kina” JLG. Historia XX wieku, metodologia sztuki i teoria kina

Barbara Kita

kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Śląski (Polska)

Abstrakt

Tekst rozpoczyna konstatacja o kryzysie refleksji teoretycznej oraz historycznej odnoszącej się do kina, czy też w ogóle o kryzysie nauk humanistycznych (Roger Odin, Francesco Cassetti, Thomas Elsaesser). W tym kontekście jest interpretowane przedsięwzięcie artystyczne – esej wideo-telewizyjny autorstwa Jean-Luca Godarda Historie kina – potraktowane jako propozycja o charakterze teoretycznym oraz historycznym. Tu autorka podkreśla szczególnie praktykę archeologii kina (nakreśloną przez Ishagpoura) oraz historii XX w. jako wyraźny przejaw budowania refleksji metodologicznej, teoretycznej oraz historycznej. Wyjątkową rolę Kita upatruje w umiejętności reżysera do reorganizacji materiału archiwalnego w duchu pracy anamnezy (Alain Bergala). Godard realizuje bowiem projekt historii opowiadanej tak, by wyłonić z niej obszary refleksji teoretycznej. Jego „esej” to emanacja delikatnej siły sztuki (Céline Scemama) uwarunkowanej technikami montażowymi organizującymi materię obrazową tak, by rekonstruować z niej rys teorii sztuki i historii wieku widzianej obiektywem kinematografu.


Słowa kluczowe:

Jean-Luc Godard, archeologia kina, esej filmowy

Aumont, Jacques. 1999. Amnésies. Fictions du cinéma d’après Jean-Luc Godard. Paris.
  Google Scholar

Aumont, Jacques. 2007. L’Oeil interminable. Paris.
  Google Scholar

Benjamin, Walter. 1996. O pojęciu historii. Tłum. K. Krzemieniowa. W: tegoż, Anioł historii. Eseje, szkice, fragmenty, wyb. i oprac. H. Orłowski. Poznań.
  Google Scholar

Bergala, Alain (red.). 1998. Jean-Luc Godard par Jean-Luc Godard, t. 2, 1984-1998. Paris.
  Google Scholar

Bergala, Alain. 1999. Nul mieux que Godard. Paris.
  Google Scholar

Brenez, Nicole, David Faroult i in. (red.). 2006. Jean-Luc Godard. Documents. Paris.
  Google Scholar

Didi-Huberman, Georges. 2008. Obrazy mimo wszystko. Tłum. M. Kubiak Ho-Chi. Kraków.
  Google Scholar

Eades, Caroline. 2003. Godard, l’hommage au XIX siècle. „CinémAction” 109.
  Google Scholar

Elsaesser, Thomas. 2009. Nowa Historia Filmu jako archeologia mediów. Tłum. G. Nadgrodkiewicz. „Kwartalnik Filmowy” 67-68.
  Google Scholar

Fiserova, Michaela. 2006. Entretien avec le sociologue Michel Maffesoli. http://www.sens-public.org/IMG/pdf/SensPublic_Fiserova_Maffesoli.pdf.
  Google Scholar

Ishaghpour, Youssef, Jean-Luc Godard. 2000. Archéologie du cinéma et mémoire du siècle. Tours.
  Google Scholar

Larouche, Michel. 1989. Godard et le Québécois. „CinémAction” 52.
  Google Scholar

Nezick, Narhalie. 2003. Un tombeau pour l’oeil, „Histoire(s) du cinéma” (ideologie godardienne). „CinémAction” 109.
  Google Scholar

Odin, Roger. 2007. Presentation. „Cinémas: revue d’études cinématographiques/Cinemas: Journal of Film Studies” t. 17, nr 2-3.
DOI: https://doi.org/10.7202/016748ar   Google Scholar

Scemama, Celine. 2006. Histoire(s) du cinéma de Jean-Luc Godard. La force faible d’un art. Paris.
  Google Scholar

Vancheri, Luc. 2003. L’antiphilosophie de Jean-Luc Godard. „Cinergon” 15.
  Google Scholar

Witt, Michael. 2006. Genèse d’une véritable histoire du cinéma. W: N. Brenez, D. Faroult i in.Jean-Luc Godard. Documents. Paris.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2014-03-31

Cited By / Share

Kita, B. (2014) „«Historie kina» JLG. Historia XX wieku, metodologia sztuki i teoria kina”, Kwartalnik Filmowy, (85), s. 62–72. doi: 10.36744/kf.2455.

Autorzy

Barbara Kita 
kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Śląski Polska

Adiunkt w Zakładzie Filmoznawstwa i Wiedzy o Mediach Uniwersytetu Śląskiego. Zajmuje się głównie teorią filmu i mediów, tożsa­mością obrazu, kina oraz problematyką miejską. Autorka książki Obraz zatrzymany. Praktyka i teoria późnego Godarda (2013).



Statystyki

Abstract views: 53
PDF downloads: 49


Licencja

Prawa autorskie (c) 2014 Barbara Kita

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.

W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.