Pozbawiony tytułu esej z sześcioma przypisami o trzech innych esejach o milczeniu. Metodologicznie słaby
Abstrakt
Autor pisze o trzech eseistycznych filmach poświęconych obozom koncentracyjnym. Powstały one w różnym czasie, a także w różnych krajach. Ich twórcy – choć charakteryzują się odmienną wrażliwością, a ich dzieła dowodzą pojemności formuły eseju – przemawiają poniekąd wspólnym głosem. Chcą mówić o tym, co w istocie nienazwane, co wykracza poza możliwość wyobrażenia sobie ogromu zła Zagłady. Żaden z nich nie jest dokumentalistą. Zamiast głośno oskarżać, eksplorują sferę milczenia. Autor artykułu próbuje dotrzeć do tego, jak można zmierzyć się z trudnym tematem – kiedyś, niemal na gorąco, i dzisiaj, kiedy przez Europę i świat przetacza się fala ruchów neonacjonalistycznych.
Słowa kluczowe:
Zagłada, milczenie, wideoesejBibliografia
T. Borowski, Pożegnanie z Marią, Książka i Wiedza, Warszawa 1967.
Google Scholar
J. Rajchman, Ocalałem z Treblinki, Czytelnik, Warszawa 2011.
Google Scholar
A. Friszke, Polska. Losy państwa i narodu 1939-1989, Wydawnictwo Iskry, Warszawa 2003.
Google Scholar
Autorzy
Andrzej Pitruskwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński Polska
Medioznawca i filmoznawca; pracuje w Instytucie Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Mieszka w Torrevieja. Nadal szuka języka, który pozwoli pogodzić akademicką pasję poznania z pragnieniem nazywania rzeczy i zjawisk w sposób prosty. W 2018 r. ukazała się jego książka To nie jest sztuka, panie profesorze poświęcona artystom media artu. W 2019 r. w księgarniach pojawi się jego pierwsza powieść pod tytułem Marieke naga, której bohaterka przeżyła Zagładę. Preferuje towarzystwo dzikich kotów, zwłaszcza pewnej Pumy.
Statystyki
Abstract views: 149PDF downloads: 42
Licencja
Prawa autorskie (c) 2018 Andrzej Pitrus
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Andrzej Pitrus, Prawie wszystkie kolory Indii , Kwartalnik Filmowy: Nr 93-94 (2016): Kino amerykańskie
- Andrzej Pitrus, Nieistniejąca historia polskiej awangardy filmowej , Kwartalnik Filmowy: Nr 101-102 (2018): Kino europejskie XXI wieku
- Andrzej Pitrus, Chrisa Markera podróże w czasie: o dziwnych losach „La Jetée” , Kwartalnik Filmowy: Nr 89-90 (2015): Redefinicje klasyki
- Andrzej Pitrus, Czy to śpiewa Orfeo, czy to drzewa tak szumią? , Kwartalnik Filmowy: Nr 87-88 (2014): Film i teatr
