„Zagraj w to jeszcze raz, Sam”. Kino jako jeden z elementów systemu rozrywkowego
Abstrakt
Autor przedstawia kino w kontekście przemian, jakie następują we współczesnym pejzażu audiowizualnym za sprawą mediów cyfrowych. Film nie jest tu potraktowany jako zjawisko osobne, lecz element większego systemu rozrywkowego. Poszczególne media audiowizualne na użytek dialogu z widzami – którzy przecież oprócz oglądania filmów eksplorują też inne środki przekazu – przejmują od siebie wzajemnie elementy estetyki. Przykładem tego zjawiska są zależności między kinem a grami wideo, które pierwotnie na kinie „pasożytowały”, by obecnie coraz częściej je inspirować. Autor opisuje filmową kategorię movie ride – obrazów, które wykorzystując ruch na ekranie wywołują u widza immersję (zjawisko silnie kojarzone z grami komputerowymi) lub wręcz kwestię immersji tematyzujących. Tym samym zależności pomiędzy starymi i nowymi mediami nie są rozpatrywane w kategoriach konkurencji, lecz komplementarności i kreatywnych napięć prowadzących do wzbogacenia środków wyrazu poszczególnych elementów komunikacyjnego ekosystemu. Jak pokazuje autor, kino może stanowić punkt wyjścia dla rozwinięcia nowych, transmedialnych praktyk narracyjnych, wychodzących naprzeciw oczekiwaniom widzów zorientowanych na aktywny odbiór mediów.
Słowa kluczowe:
gra, gry wideo, immersjaBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Mirosław Filiciakkwartalnik.filmowy@ispan.pl
Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej Polska
Medioznawca, adiunkt w Instytucie Kultury i Komunikowania SWPS, redaktor kwartalnika „Kultura Popularna”, autor książki Wirtualny plac zabaw. Gry sieciowe i przemiany kultury współczesnej (2006).
Statystyki
Abstract views: 0PDF downloads: 0
Licencja
Prawa autorskie (c) 2006 Mirosław Filiciak

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Mirosław Filiciak, Z marginesów do centrum. Nieformalne i „niewłaściwe” praktyki widzów filmowych , Kwartalnik Filmowy: Nr 85 (2014): Film i media – przeszłość i przyszłość
- Mirosław Filiciak, „Akira” Katsuhiro Otomo. Animacja japońska, animacja globalna , Kwartalnik Filmowy: Nr 51 (2005): Film w Azji
Podobne artykuły
- Piotr Zawojski, O intermedialnych relacjach między filmem i grami wideo , Kwartalnik Filmowy: Nr 125 (2024): Kino jako maszyna pamiętania
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.