Przeczucie znaczenia – sekwencja inicjalna „Nie oglądaj się teraz”
Abstrakt
Filmy Nicolasa Roega charakteryzują się szczególnym wyrafinowaniem formalnym, zwłaszcza na poziomie montażu. Andrzej Pitrus analizuje sekwencję inicjalną jednego z najbardziej znanych i cenionych filmów reżysera, która cechuje się nie tylko obecnością niezwykle efektownych wizualnie rozwiązań, ale także doskonałym powiązaniem pomysłów montażowych ze sferą znaczeniową filmu. Choć ostateczny sens zostaje odkryty dopiero po obejrzeniu całości, uświadamiamy sobie, że w istocie to nieuchwytne „przeczucie znaczenia” towarzyszyło nam już podczas oglądania początkowych scen filmu. Co ciekawe, Roegowi udało się skonstruować podstawowe relacje obecne w filmie za pomocą środków czysto filmowych – przede wszystkim zaś przy użyciu przemyślanych figur montażowych, zapowiadających spotkanie z tajemnicą, którą możemy rozpoznać tylko w pewnym zakresie.
Słowa kluczowe:
Nicolas Roeg, montaż, kino brytyjskieBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Andrzej Pitruskwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński Polska
Pracownik naukowy Instytutu Sztuk Audiowizualnych UJ. Autor książek Gore, seks, ciało, psychoanaliza (1992), Kino kultu (1998), Zrozumieć reklamę (1999), Znaki na sprzedaż (2000). Nam niebo pozwoli. O filmowej i telewizyjnej twórczości Todda Hay- nesa (2004), Filmowcy i kiniarze (2004). Redaktor książek: Kino końca wieku (2000), Autorzy kina europejskiego II (red. z Alicją Helman, 2005). Znawca problematyki kina niezależnego.
Statystyki
Abstract views: 0PDF downloads: 0
Licencja
Prawa autorskie (c) 2006 Andrzej Pitrus
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Andrzej Pitrus, NIC , Kwartalnik Filmowy: Nr 93-94 (2016): Kino amerykańskie
- Andrzej Pitrus, Od święta i na co dzień. Wizyta w To Sang Fotostudio , Kwartalnik Filmowy: Nr 100 (2017): O świętowaniu
- Andrzej Pitrus, Mike Leigh po raz pierwszy , Kwartalnik Filmowy: Nr 100 (2017): O świętowaniu
- Andrzej Pitrus, Sztuka interaktywna według Ryszarda Kluszczyńskiego , Kwartalnik Filmowy: Nr 71-72 (2010): Narracja w filmie
- Andrzej Pitrus, Nieznane i znane formy , Kwartalnik Filmowy: Nr 87-88 (2014): Film i teatr
- Andrzej Pitrus, Tylko jedno wspomnienie. Próba autobiografii bez narracji w pracach Billa Violi , Kwartalnik Filmowy: Nr 73 (2011): Kino to ja. Autobiografie filmowe
- Andrzej Pitrus, Przedmiot – obiekt – gest – instrument: od dada do wczesnej sztuki wideo , Kwartalnik Filmowy: Nr 74 (2011): Rzeczy filmowe
- Andrzej Pitrus, Zamknięte przestrzenie Billa Violi , Kwartalnik Filmowy: Nr 79 (2012): Wnętrza. O filmowej przestrzeni zamkniętej
- Andrzej Pitrus, Kino bez tajemnic , Kwartalnik Filmowy: Nr 75-76 (2011): Oblicza rzeczywistości
- Andrzej Pitrus, Rozliczenia z kinem niemieckim , Kwartalnik Filmowy: Nr 80 (2012): Film na styku kultur
