Kevin Smith i jego X-świat
Abstrakt
Autor podejmuje się próby opisu specyficznego świata filmów Kevina Smitha - reżysera często określanego mianem króla kina generacji X. Pitrus zauważa, że swego rodzaju mistrzem dla Smitha był Richard Linklater, autor głośnego filmu Slacker (1991). Jednak w przeciwieństwie do Linklatera, który zaczął poszukiwać także innych tematów, Smith zachował niemal całkowitą konsekwencję i poświęcił się krytycznej obserwacji życia swoich rówieśników. Przegląd fabuł i tematyki filmów pozwala Pitrusowi stwierdzić, że wśród amerykańskich reżyserów niezależnych Kevin Smith w najbardziej konsekwentny sposób odwołuje się do nieco już zapomnianej strategii "złego smaku". Smith poszukuje rozwiązań pozwalających mu dokonać radykalnej, a jednocześnie brikolażowej dekonstrukcji popkultury. Nie tylko sięga po „oswojone” matryce kultury dominującej, by wypełnić je zaskakującą treścią, ale także w sposób programowy szokuje wulgarnością i skatologicznym humorem.
Słowa kluczowe:
Kevin Smith, Richard Linklater, obscenicznośćBibliografia
Brzozowska Blanka, Gen X. Pokolenie konsumentów, Rabid, Kraków 2005, s. 12, 22-23, 34-35.
Google Scholar
Levy Emanuel, Cinema of Outsiders. The Rise of American Independent Film, New York University Press, New York – London 1999, s. 208.
Google Scholar
Szyłak Jerzy, Komiks: świat przerysowany, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 1998, s. 22-23, 40.
Google Scholar
Autorzy
Andrzej Pitruskwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński Polska
Pracownik naukowy Instytutu Sztuk Audiowizualnych UJ. Autor książek Nam niebo pozwoli. O filmowej i telewizyjnej twórczości Todda Haynesa (2004), Filmowcy i kiniarze (2004), Dotykając lustra. Melodramaty Douglasa Sirka (2006). Znawca problematyki kina niezależnego.
Statystyki
Abstract views: 59PDF downloads: 9
Licencja
Prawa autorskie (c) 2009 Andrzej Pitrus
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Andrzej Pitrus, Oko w oko ze zwierzęciem: „I Do Not Know What It Is I Am Like” i międzykulturowe negocjacje Billa Violi , Kwartalnik Filmowy: Nr 80 (2012): Film na styku kultur
- Andrzej Pitrus, Tylko jedno wspomnienie. Próba autobiografii bez narracji w pracach Billa Violi , Kwartalnik Filmowy: Nr 73 (2011): Kino to ja. Autobiografie filmowe
- Andrzej Pitrus, Gwiazdy filmowe płaczą tylko przez minutę. Z Joramem ten Brinkiem rozmawia Andrzej Pitrus , Kwartalnik Filmowy: Nr 82 (2013): Eksperyment. Film i sztuki audiowizualne
- Andrzej Pitrus, Wiele gałęzi tego samego drzewa. Z Jonasem Mekasem rozmawia Andrzej Pitrus , Kwartalnik Filmowy: Nr 70 (2010): Awangarda i film
- Andrzej Pitrus, „¡Que viene el cartero!”. Lęki i fascynacje dzieciństwa w filmie „La Morte Rouge” Víctora Erice , Kwartalnik Filmowy: Nr 81 (2013): Dziecko i film
- Andrzej Pitrus, Rozliczenia z kinem niemieckim , Kwartalnik Filmowy: Nr 80 (2012): Film na styku kultur
- Andrzej Pitrus, Narracja w deszczu. O „Heavy Rain”, przełomowej grze studia Quantic Dream , Kwartalnik Filmowy: Nr 71-72 (2010): Narracja w filmie
- Andrzej Pitrus, „Four Songs” Billa Violi – eksperymentalne pieśni wideo , Kwartalnik Filmowy: Nr 82 (2013): Eksperyment. Film i sztuki audiowizualne
- Andrzej Pitrus, „The Night Journey” – „gra” Billa Violi w poszukiwaniu nowych przestrzeni , Kwartalnik Filmowy: Nr 70 (2010): Awangarda i film
- Andrzej Pitrus, Tatuaż po pijanemu: mumblecore , Kwartalnik Filmowy: Nr 75-76 (2011): Oblicza rzeczywistości
