Utracona cnota ulicznej sztuki
Abstrakt
Autor poświęca swój tekst sztuce ulicznej, którą uznaje za najbardziej wolną domenę twórczości. Artysta graffiti nie pyta nikogo o pozwolenie, robi, co mu się podoba, gdzie mu się podoba i kiedy mu się podoba. Jednak ta wolność kłuje w oczy tych, którzy boją się jakichkolwiek przejawów niekontrolowanej ekspresji. Sztuka uliczna to potęgą – jest widoczna, mocno dyskutowana, trafia do każdego, a zatem toczy się o nią walka. W kontekście tak pojętego street artu Giżycki pisze o dwóch głośnych twórcach tego nurtu: kultowym już Shepardzie Faireyu i włoskim artyście o pseudonimie Blu. Ich wybrane realizacje zostały w swoisty sposób zawłaszczone przez rozmaite instytucjonalne dyskursy, stawały się przedmiotami skandali, pośrednio służyły rozmaitym korporacyjnym, reklamowym czy politycznym celom. W zakończeniu autor zadaje pytanie o stopień, w jakim polski street art jest uwikłany w podobne dyskursy.
Słowa kluczowe:
sztuka uliczna, Shepard Fairey, Blu, graffitiBibliografia
Archey Karen, Shepard Fairey On Obama 2012 & MOCA’s Street Art Controversy, serwis Artinfo.
Google Scholar
Baudrillard Jean, Wymiana symboliczna i śmierć, tłum. S. Królak, Warszawa 2007.
Google Scholar
Boehm Mike, When art, commercial ties collide, „The Los Angeles Time”, 28 kwietnia 2011.
Google Scholar
Deitch Jeffrey, A. D’Ambrosio, MAYDAY: The Art of Shepard Fairey, Berkeley 2011.
Google Scholar
Kennedy Randy, Artist Sues The A.P. Over Obama Image, „The New York Times”, 9 lutego 2009.
Google Scholar
Autorzy
Marcin Giżyckikwartalnik.filmowy@ispan.pl
Rhode Island School of Design Stany Zjednoczone
Krytyk i historyk sztuki; autor książek z dziedziny historii filmu i zjawisk kultury artystycznej. Wykładowca w Rhode Island School of Design w USA. Opublikował m.in. Nie tylko Disney - rzecz o kinie animowanym (2000), Koniec i co dalej? (2001), Słownik kierunków, ruchów i kluczowych pojęć sztuki drugiej połowy XX wieku (2002), Wenders do domu! Europejskie filmy o Ameryce i ich recepcja w Stanach Zjednoczonych (2006).
Statystyki
Abstract views: 32PDF downloads: 6
Licencja
Prawa autorskie (c) 2011 Marcin Giżycki
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Marcin Giżycki, Nos Kentridge’a , Kwartalnik Filmowy: Nr 69 (2010): Historia w filmie
- Marcin Giżycki, Filmowe życie Józefa Baua , Kwartalnik Filmowy: Nr 77-78 (2012): Polskie mity, polskie kompleksy
- Marcin Giżycki, Schizofreniczny surrealizm ekranu , Kwartalnik Filmowy: Nr 70 (2010): Awangarda i film
- Marcin Giżycki, Blaski i cienie animacji w Bohemii , Kwartalnik Filmowy: Nr 81 (2013): Dziecko i film
- Marcin Giżycki, Kino odwróconego czasu , Kwartalnik Filmowy: Nr 66 (2009): Kino złego smaku – kino dobrego smaku
- Marcin Giżycki, Włodzimierz Iljicz King Kong , Kwartalnik Filmowy: Nr 82 (2013): Eksperyment. Film i sztuki audiowizualne
