To jest prawdziwa opowieść. O Andrei Dunbar, Lorraine Dunbar i „The Arbor” Clio Barnard
Abstrakt
Andrea Dunbar miała 15 lat, kiedy zaczęła pisać swoją pierwszą sztukę – The Arbor. Umiejscowiony w Bradford, w osławionej dzielnicy Buttershaw Estate i na najgorszej z jej ulic, Brafferton Arbor, dramat ten opowiada historię nastolatki, która zachodzi w ciążę ze swoim pakistańskim chłopakiem i musi skonfrontować ten fakt z rodziną, szczególnie ze swym ojcem, brutalnym alkoholikiem. W 1980 r. sztukę Dunbar wystawił londyński Royal Court Theatre. Dziesięć lat później Andrea Dunbar umarła, mając zaledwie 29 lat. Pozostawiła trzy sztuki i troje dzieci, każde z innego ojca. Nazwana przez Shelagh Delaney „geniuszem ze slumsów”, Andrea nigdy nie opuściła Buttershaw. W 2010 r. Clio Barnard zrealizowała o dramatopisarce film, niezwykły dokument wykorzystujący szczególną technikę: zamiast autentycznych postaci Barnard pokazała aktorów synchronizujących swą grę i ruch warg z dokumentalnymi wypowiedziami nagranymi podczas wywiadów. Użyła także materiałów archiwalnych i nagrań scen ze sztuki The Arbor wystawionej na placyku przy Brafferton Arbor. Historia Dunbar opowiedziana przez reżyserkę stopniowo przemienia się w opowieść o Lorraine, córce Andrei. Tragiczna autobiografia Lorraine zdaje się bezpośrednią konsekwencją biografii jej matki. Barnard, zacierając granice między dokumentem a fikcją, a także między autobiografią i biografią, pozwala widzowi zastanowić się nad statusem prawdy w kinie.
Słowa kluczowe:
Andrea Dunbar, Lorraine Dunbar, Clio BarnardBibliografia
Dunbar Andrea, Rita, Sue and Bob Too; R. Soans, AState Affair, London 2000, s. 133-134.
Google Scholar
Hann Michael, Guardian first album and film awards go to small-scale, intimate works, „The Guardian”, 27.01.2011.
Google Scholar
Hickling Alfred, Back to Bradford: Andrea Dunbar remembered on film, „The Guardian”, 12.04.2010.
Google Scholar
James Nick, Clio, Andrea and Lorraine Too, „Sight and Sound” 2010, nr 10 (November), s. 25-26.
Google Scholar
Johnston Sheila, The Arbor: examining Andrea Dunbar’s legacy, „The Telegraph”, 18.10.2010.
Google Scholar
Romney Jonathan, Andrea Dunbar: A geniusz from the slums, „The Independent”, 17.10.2010.
Google Scholar
Autorzy
Karolina Kosińskakwartalnik.filmowy@ispan.pl
Instytut Sztuki, Polska Akademia Nauk Polska
Absolwentka kulturoznawstwa (specjalność filmoznawcza) w Instytucie Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pracę magisterską dotyczącą form buntu w kinie brytyjskim obroniła pod kierunkiem prof. dr. hab. Tadeusza Lubelskiego w 2002 roku. Pracę doktorską na temat postaci androgynicznej w brytyjskim filmie i kulturze popularnej obroniła w 2008 roku (promotor: prof. dr hab. Andrzej Pitrus) również w ISzA UJ. Od 2003 roku redaktorka „Kwartalnika Filmowego”.
Statystyki
Abstract views: 27PDF downloads: 6
Licencja
Prawa autorskie (c) 2011 Karolina Kosińska
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Inne teksty tego samego autora
- Karolina Kosińska, Architektura, urbanistyka i wspólnota – „Byker” Sirkki-Liisy Konttinen , Kwartalnik Filmowy: Nr 109 (2020): Przestrzeń architektoniczna w filmie
- Karolina Kosińska, Od redakcji , Kwartalnik Filmowy: Nr 109 (2020): Przestrzeń architektoniczna w filmie
- Karolina Kosińska, „To jest twój człowiek – idź z nim”. O zakłóconej identyfikacji w filmach Alana Clarke’a , Kwartalnik Filmowy: Nr 114 (2021): Zanieczyszczenie, brud, skaza
- Karolina Kosińska, Afektywne rytmy. Doświadczenie traumy w filmach Alana Clarke’a z lat 80. , Kwartalnik Filmowy: Nr 123 (2023): Tempo i rytm
- Karolina Kosińska, Od redakcji , Kwartalnik Filmowy: Nr 108 (2019): Produkcja i dystrybucja filmowa
- Karolina Kosińska, Od redakcji , Kwartalnik Filmowy: Nr 111 (2020): Zmysły i afekty
- Karolina Kosińska, Od redakcji , Kwartalnik Filmowy: Nr 116 (2021): Kino i tożsamość społeczna
- Karolina Kosińska, Od redakcji , Kwartalnik Filmowy: Nr 125 (2024): Kino jako maszyna pamiętania
- Karolina Kosińska, Od redakcji , Kwartalnik Filmowy: Nr 113 (2021): Film i technologia
- Karolina Kosińska, Od redakcji , Kwartalnik Filmowy: Nr 112 (2020): Polski dokument, polska animacja
