Historia pewnego złudzenia. Teorie kiczu i „Podwójne życie Weroniki” Krzysztofa Kieślowskiego
Abstrakt
Pierwsza część tekstu zawiera opis trzech teorii kiczu: Hermanna Brocha, Abrahama Molesa i Milana Kundery. Opis ten stwarza podstawę teoretyczną analizy Podwójnego życia Weroniki Krzysztofa Kieślowskiego, która stanowi drugą część tekstu i skupia się na takich zjawiskach, jak egzaltacja, prymat estetyzmu, tzw. religia piękna, kłamstwo estetyczne. W zakończeniu autorka stwierdza, że analiza tego filmu pozwala wskazać pojęcia składające się na słownik kiczu najwyższej próby, jednak nie uważa, by był to kicz groźny, bowiem sam fakt, że jesteśmy go w stanie zidentyfikować i poddać refleksji krytycznej oznacza, że świadomość kiczu jest obecnie znacznie wyższa niż to miało miejsce w pierwszej połowie XX wieku. Kiczu bardziej się dziś używa, niż się go przeżywa, pozwalając sobie na różne style uczestnictwa w kulturze oferującej zarówno tandetne uciechy, jak i egzaltowane estetyczne wzloty w postaci filmu Krzysztofa Kieślowskiego.
Słowa kluczowe:
Krzysztof Kieślowski, kicz, egzaltacjaBibliografia
Broch Hermann, Kilka uwag o kiczu i inne eseje, tłum. D. Borkowska, J. Garewicz, R. Turczyn, Czytelnik, Warszawa 1998, s. 46, 105, 109, 116.
Google Scholar
Kieślowski Krzysztof, O sobie, Znak, Kraków 1997, s. 144.
Google Scholar
Kundera Milan, Nieznośna lekkość bytu, tłum. A. Holland, PIW, Warszawa 1996, s. 187.
Google Scholar
Kundera Milan, Sztuka powieści, tłum. M. Bieńczyk, Czytelnik, Warszawa 1998, s. 24, 142.
Google Scholar
Lacroix Michel, Ideologia New Age, tłum. M. Gałuszka, Książnica, Katowice 1999, s. 34-35, 42.
Google Scholar
Martuszewska Anna, Wniebowzięcie heroiny, w: taż, Ta trzecia. Problemy literatury popularnej, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 1997, s. 72.
Google Scholar
Moles Abraham, Kicz, czyli sztuka szczęścia. Studium o psychologii kiczu, tłum. A. Szczepańska, E. Wendel, PIW, Warszawa 1978, s. 218.
Google Scholar
Poprzęcka Maria, Złoty wiek złej sztuki, w: tejże, O złej sztuce, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1998, s. 161-205, 244-245.
Google Scholar
Sobolewska Anna, Mapy duchowe współczesności: co nam zostało z Nowej Ery?, Wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2009.
Google Scholar
Ugrešić Dubravka, Słodkie strategie, w: tejże, Kultura kłamstwa (eseje antypolityczne), tłum. D. J. Ćirlić, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 1998, s. 67-126
Google Scholar
Autorzy
Agnieszka Morstin-Popławskakwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński Polska
Adiunkt w Instytucie Sztuk Audiowizualnych UJ. Współredagowała tom Ciało i seksualność w kinie polskim (2009).
Statystyki
Abstract views: 27PDF downloads: 12
Licencja
Prawa autorskie (c) 2009 Agnieszka Morstin-Popławska
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
Podobne artykuły
- Agnieszka Morstin, Historia pewnego złudzenia. Teorie kiczu i „Podwójne życie Weroniki” Krzysztofa Kieślowskiego , Kwartalnik Filmowy: Nr Special Issue (2013): Polskie filmoznawstwo o kinie polskim
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
