Oko w oko ze zwierzęciem: „I Do Not Know What It Is I Am Like” i międzykulturowe negocjacje Billa Violi
Abstrakt
Artykuł przynosi analizę i interpretację pracy wideo zajmującej szczególne miejsce w dorobku amerykańskiego artysty. I Do Not Know What It Is I Am Like to najdłuższa realizacja „single channel” autorstwa Billa Violi, a jednocześnie jedna z najbardziej złożonych. Jej autor odwołuje się do cytatu z Rigwedy, który staje się dla niego punktem wyjścia rozważań o porządku świata, jego początku, a także o relacjach między ludźmi i zwierzętami oraz naturą jako taką. Viola, należąc do kultury Zachodu, nie odżegnuje się od niej i swojej tożsamości. Jednocześnie szuka odpowiedzi na nurtujące go pytania także w pismach Wschodu. Andrzej Pitrus przedstawia przewodnik po tym trudnym i niejednoznacznym dziele. Bill Viola jest erudytą sięgającym – w sposób eklektyczny, ale jednocześnie fascynujący – do odległych tradycji, które niejednokrotnie okazują się bliższe sobie nawzajem niż chcielibyśmy przypuszczać.
Słowa kluczowe:
Bill Viola, kino amerykańskie, wideoBibliografia
DeMello, Margo. 2012. Animals and Society: An Introduction to Human-Animal Studies. New York: Columbia University Press.
Google Scholar
Keating, Thomas. 2006. Open Mind, Open Heart.20th Anniversary Edition. New York: The Continuum International Publishing Group Inc.
Google Scholar
Viola, Bill. 1995. Reasons for Knocking at an Empty House. Cambridge: The MIT Press, Cambridge.
Google Scholar
Wallis, Henry W. 1887. The Cosmology of the Rigveda. London: Williams and Norgate.
Google Scholar
Autorzy
Andrzej Pitruskwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński Polska
Profesor nauk humanistycznych w Instytucie Sztuk Audiowizualnych UJ. Zajmuje się kinem współczesnym, a także reklamą, grami wideo oraz sztuką nowych mediów. W 2012 r. ukazał się tom zbiorowy pod jego redakcją: Olbrzym w cieniu. Gry wideo w kulturze audiowizualnej. Obecnie pracuje nad monografią artysty wideo Billa Violi.
Statystyki
Abstract views: 0PDF downloads: 0
Licencja
Prawa autorskie (c) 2012 Andrzej Pitrus
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
