„Noc Świętego Wawrzyńca”. Cienie (zapomnianych) przodków

Anna Miller-Klejsa

Abstrakt

Autorka analizuje Noc świętego Wawrzyńca (Notte di San Lorenzo, reż. P. i V. Taviani, 1982), umieszczając film w kontekście innych włoskich produkcji łączących problematykę wojennych doświadczeń Włochów oraz perspektywę dziecka. Autorka wskazuje na obecne w filmie wątki religijne i mitologiczne, a także podejmuje próbę interpretacji dziecięcej perspektywy przyjętej w filmie – zabieg ten wpływa bowiem nie tylko na oniryczno-baśniową tonację filmu, ale niesie zarazem istotne konsekwencje dla jego wymowy. Przefiltrowanie wydarzeń z czasów II wojny światowej przez pryzmat świadomości dziecka prowadzi w istocie do wizji odkonkretnionej. Czyżby Taviani sugerowali w ten sposób, że w Italii lat 80. II wojna światowa była dla Włochów historią równie odległą, co starożytne mity i tylko w takiej formule mogła być zrozumiana?  A może wręcz przeciwnie – charakter legendy nadany wojennym wydarzeniom ma wskazywać na trwałość tego konfliktu w zbiorowej pamięci i jej istotność dla włoskiego dziedzictwa kulturowego?