Hybryda medialna jako zestaw

Jakub Zajdel

kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Śląski (Polska)

Abstrakt

Autor opisuje jedną z form hybryd medialnych, jaką jest amalgamat audiowizualny. Istotnym novum w obrębie praktyk medialnych, które wprowadza amalgamat audiowizualny, jest rozszerzenie technologii zestawiania, opisanej przez Jeana Mitry’ego i Calvina Prylucka. Na płaszczyźnie materiałowej amalgamat może realizować połączenia różnych kodów przekazowych i retorycznych (Umberto Eco). Stosowana w mediach cyfrowych technika kompozytowania (Lev Manovich) umożliwia zacieranie wymienionych kodów i w rezultacie zainicjowanie w procesie odbioru przekazu audiowizualnego poszukiwania właściwego trybu precepcji. Autor przypomina termin „ze-staw” (Martin Heidegger) i zauważa, że w przypadku mediów technika jest dostawiana do psychofizycznych zdolności człowieka. Amalgamat audiowizualny można zatem rozpatrywać jako świat możliwy, w którym widz natyka się na postrzeżenia wcześniej nie zrealizowane.


Słowa kluczowe:

Martin Heidegger, technika, Lev Manovich, Umberto Eco

Arnheim, Rudolf. 1961. Film jako sztuka. Tłum. W. Wertenstein. Warszawa
  Google Scholar

Eco, Umberto. 1972. Pejzaż semiotyczny. Tłum. A. Weinsberg. Warszawa
  Google Scholar

Gwóźdź, Andrzej. 1998. Interfejsy widzialności. W: A. Gwóźdź, S. Krzemień-Ojak (red.). Intermedialność w kulturze końca XX wieku. Białystok
  Google Scholar

Heidegger, Martin. 2002. Technika i zwrot. Tłum. J. Mizera. Kraków
  Google Scholar

Helman, Alicja. 1988. Calvin Pryluck i jego teoria komunikacji obrazowej. W: C. Pryluck. Źródła znaczenia w filmie i telewizji. Tłum. J. Mach. Warszawa
  Google Scholar

Jameson, Fredrick. 1997. Postmodernizm i społeczeństwo konsumpcyjne. tłum. P. Czapliński W: R. Nycz (red.). Postmodernizm. Antologia przekładów. Kraków
  Google Scholar

Jenkins, Henry. 2007. Kultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów. Tłum. M. Bernatowicz, M. Filiciak. Warszawa
  Google Scholar

Linde, Ulf. 1989. Image and Dimension. W: S. Allén (red.). Possible Worlds in Humanities, Arts and Sciences. Berlin – New York
DOI: https://doi.org/10.1515/9783110866858.312   Google Scholar

Manovich, Lev. 2006. Język nowych mediów. Tłum. P. Cypryański. Warszawa
  Google Scholar

Mitry, Jean. 1997. The aesthetics and psychology of the cinema. Tłum. Ch. King. Bloomington – Indianopolis
  Google Scholar

Münsterberg, Hugo. 1989. Dramat kinowy. Studium psychologiczne. Tłum. A. Helman. Łódź
  Google Scholar

Pryluck, Calvin. 1988. Źródła znaczenia w filmie i telewizji. tłum. J. Mach. Warszawa
  Google Scholar

Tynianow, Jurij. 1972. Prawa kina. Tłum. B. Grabowska. W: A. Helman (red.). Estetyka i film. Warszawa
  Google Scholar

Wimmer, Thomas. 1994. Fabrykowanie fikcji? Próba opisu filmu i obrazów cyfrowych. Tłum. J. Ostaszewski. W: A. Gwóźdź (red.). Po kinie?… Kraków
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2014-03-31

Cited By / Share

Zajdel, J. (2014) „Hybryda medialna jako zestaw”, Kwartalnik Filmowy, (85), s. 175–182. doi: 10.36744/kf.2469.

Autorzy

Jakub Zajdel 
kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Śląski Polska

Starszy wykładowca w Zakładzie Filmoznawstwa i Wiedzy o Mediach Uniwersy­tetu Śląskiego. Prowadzi badania w zakresie po­wojennej historii kina polskiego. Podejmuje również problemy estetyki nowych mediów i in­terpretacji pragmatycznej komunikacji medialnej. Jest autorem książki Film w uniwersum światów możliwych (2003). Członek International Associa­tion for Aesthetics i Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego.

 



Statystyki

Abstract views: 40
PDF downloads: 32


Licencja

Prawa autorskie (c) 2014 Jakub Zajdel

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.

W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.