Karmelitańskie kapele w Rozdole i Horodyszczu w XVIII wieku

Marek Bebak


Uniwersytet Jagielloński, Kraków (Polska)
https://orcid.org/0000-0001-8882-2858

Abstrakt

W trakcie kwerendy przeprowadzonej w pierwszym kwartale 2022 roku w Archiwum OO. Karmelitów w Krakowie na Piasku w ramach projektu zatytułowanego „Kultura muzyczna karmelitów w dawnej Rzeczpospolitej (XVII–XVIII w.) – rekonesans badawczy”, zwrócono uwagę na dwa inwentarze – niewykorzystane dotąd źródła historyczne, w których znajdują się informacje na temat działalności kapel muzycznych w kościołach karmelitańskich w Rozdole i Horodyszczu w XVIII wieku. Inwentarze te nie były wcześniej znane badaczom. Odnotowano w nich instrumentarium i muzykalia, jakie mieli do dyspozycji muzycy karmelitańscy w II połowie XVIII wieku. Niestety spis muzykaliów z Rozdołu ogranicza się jedynie do podania gatunków (msze, litanie, nieszpory, symfonie, plankty itd.), natomiast z Horodyszcza przynosi jedynie ogólną informację, że „papiery muzyczne rożne znajdują się w szafie przy kapeli”. Z obu inwentarzy wynika również, że obsada kapel w Rozdole i Horodyszczu obejmowała skrzypce, oboje, trąbki, waltornie, a także instrumenty klawiszowe (organy lub pozytyw). Zespoły te mogły zatem wykonywać bieżący, zróżnicowany gatunkowo repertuar. Inwentarze przynoszą cenne informacje o życiu muzycznym mniejszych ośrodków karmelitańskich, zlokalizowanych na wschodzie dawnej Rzeczpospolitej, i zmieniają naszą wiedzę na temat działalności muzycznej  karmelitów w tym okresie.


Słowa kluczowe:

karmelici, Rozdół, Horodyszcze, kapele muzyczne, XVIII wiek

Bebak, Marek. „Karmelitański inwentarz muzyczny z 1739 roku”. Muzyka 67, nr 1 (2021): 149–167.
DOI: https://doi.org/10.36744/m.800   Google Scholar

Bebak, Marek. „Muzycy w księdze wpisów do Bractwa Szkaplerza Świętego z Archiwum OO. Karmelitów na Piasku w Krakowie”. Muzyka 59, nr 4 (2014): 117–123.
  Google Scholar

Bieńkowska, Irena. „Listy muzyków Stanisława Mateusza Rzewuskiego (1662–1728) do Giovanniego Antonia Ricieriego”. Polski Rocznik Muzykologiczny 15 (2017): 148–167.
  Google Scholar

Boyce, James. Carmelite Liturgy and Spiritual Identity. The Choir Books of Kraków, Turnhout: Brepols Publishers, 2008 (= Medieval Church Studies 16).
DOI: https://doi.org/10.1484/M.MCS-EB.5.112237   Google Scholar

Chrzanowski, Tadeusz, Tadeusz Maciejewski, opr. Graduał karmelitański z 1644 o. Stanisława ze Stolca. Warszawa: Instytut Wydawniczy PA X, 1976.
  Google Scholar

Ciesielski, Tomasz. „Stan techniczny i wykorzystanie zabudowań po klasztorach skasowanych w guberni wołyńskiej w latach 1832–1853 w świetle raportu wołyńskiego gubernatora cywilnego z 1861 roku”. Echa Przeszłości 20, nr 2 (2019): 163–176.
DOI: https://doi.org/10.31648/ep.5754   Google Scholar

Dacevič, Alicja, Laima Budzinauskienė. „Bialyničių senosios regulos karmelitų vokalinės-instrumentinės kapelos veiklos atspindžiai keliuose XVIII a. 2 pusės-XIX a. 1 pusės rankraštiniuose šaltiniuose”. Menotyra 29, nr 3 (2022): 153–175.
DOI: https://doi.org/10.6001/menotyra.v29i3.4734   Google Scholar

Godek, Andrzej Edward, Piotr Matoga. „Historia organów w krakowskim kościele pw. św. Tomasza w latach 1621–2017”. Nasza Przeszłość 129 (2018): 293–316.
DOI: https://doi.org/10.52204/np.2018.129.293-316   Google Scholar

Gołos, Jerzy. „Muzykalia biblioteki klasztoru Na Piasku w Krakowie”. Muzyka 11, nr 3–4 (1966): 86–97.
  Google Scholar

Gołos, Jerzy. „Muzykalia z biblioteki klasztoru karmelitów w Oborach”. Muzyka 14, nr 2 (1969): 101–102.
  Google Scholar

Kolak, Wacław. Katalog Archiwum oo. Karmelitów w Krakowie „Na Piasku”. 1398–1945 (1988). Kraków: Zakon oo. Karmelitów, 1997.
  Google Scholar

Krasny, Piotr. „Pałac w Rozdole. Rezydencja «niezwykłego wielkiego Pana»”. Foliae Historiae Artium (Seria Nowa) 4 (1998): 15–33.
  Google Scholar

Maciejewski, Tadeusz. „Działalność muzyczna Bractwa Szkaplerznego w kościele oo. Karmelitów Trzewiczkowych w Krakowie na Piasku”. Muzyka 23, nr 2 (1978): 59–71.
  Google Scholar

Maciejewski, Tadeusz. „Inwentarz muzykaliów kapeli karmelickiej w Krakowie na Piasku z lat 1665–1684”. Muzyka 21, nr 2 (1976): 77–99.
  Google Scholar

Maciejewski, Tadeusz. „Kilka uwag o muzyce i muzykach z klasztoru OO. Karmelitów Trzewiczkowych w Trembowli”. W: Musica Galiciana. Kultura muzyczna Galicji w kontekście stosunków polsko-ukraińskich (od doby piastowsko-książęcej do roku 1945), red. Leszek Mazepa. T. 3, 127–137. Rzeszów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 1999.
  Google Scholar

Maciejewski, Tadeusz. „Muzycy karmeliccy z lwowskiego Conventus Major”. W: Musica Galiciana. Kultura muzyczna Galicji w kontekście stosunków polsko-ukraińskich (od doby piastowsko-książęcej do roku 1945), red. Leszek Mazepa. T. 5, 23–44. Rzeszów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2000.
  Google Scholar

Maciejewski, Tadeusz. „O Eliaszu karmelicie, Wawrzyńcu Zadorskim – warszawskim organmistrzu i Gabrielu Seneńskim – trębaczu”. Muzyka 22, nr 3 (1977): 111–115.
  Google Scholar

Maciejewski, Tadeusz. „Przyczynek do biografii Andrzeja Wołoszki (ca 1700–1757) i historii kapel karmelickich”. Muzyka 20, nr 2 (1975): 73–81.
  Google Scholar

Matoga, Piotr. Organy w Bazylice oo. Karmelitów na Piasku w Krakowie. Lublin: Wydawnictwo Muzyczne Polihymnia, 2014.
  Google Scholar

Ostrowski, Jan K. „Kościół i klasztor karmelitów w Rozdole”. Folia Historiae Artium (Seria Nowa) 4 (1998): 35–48.
  Google Scholar

Ostrowski, Jan K. „Kościół p.w. Świętej Trójcy i klasztor oo. Karmelitów Trzewiczkowych w Rozdole”. W: Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego, red. Jan K. Ostrowski. T. 9, 139–155. Kraków: Międzynarodowe Centrum Kultury, 2001.
  Google Scholar

Skrabski, Józef. „Fundacje artystyczne Sanguszków ze Sławuty”. W: Sztuka kresów wschodnich, red. Andrzej Betlej, Piotr Krasny. T. 6, 164–173. Kraków: Oficyna Wydawnicza TEXT, 2006.
  Google Scholar

Stecki, Tadeusz Jerzy. Wołyń pod względem statystycznym, historycznym i archeologicznym. T. 1. Lwów: druk i nakł. Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, 1864.
  Google Scholar

Szweykowska, Anna. „Mapa muzykowania w Rzeczypospolitej w połowie XVIII wieku”, Muzyka 16, nr 2 (1971): 85–105.
  Google Scholar

Wołyniak [Giżycki, Jan Marek Antoni]. Z przeszłości karmelitów na Litwie i Rusi. Cz. 1. Kraków: nakł. OO. Karmelitów na Piasku, 1918.
  Google Scholar

Wiśniewski, Piotr. „Processionale z klasztoru oo. Karmelitów w Oborach”. Liturgia Sacra 22, nr 1 (2016): 165–175.
  Google Scholar

Wiśniewski, Piotr. „Repertuar liturgiczno-muzyczny w rękopiśmiennym graduale karmelitańskim (b.s.) z Obór”. Roczniki Teologiczne 63, nr 13 (2016): 221–239.
DOI: https://doi.org/10.18290/rt.2016.63.13-11   Google Scholar

Wiśniewski, Piotr. „Wersety allelujatyczne w graduale karmelitańskim (b.s.) z Obór”. Warszawskie Studia Pastoralne 11, nr 2 (2016): 21–34.
  Google Scholar

Zbiór pamiętników do dziejów polskich, wyd. Włodzimierz Stanisław de Broel-Plater. T. 4. Warszawa: w Dr. Gazety Codziennej, 1859.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2022-11-09

Cited By / Share

Bebak, M. (2022). Karmelitańskie kapele w Rozdole i Horodyszczu w XVIII wieku. Muzyka, 67(3), 137–150. https://doi.org/10.36744/m.1407

Autorzy

Marek Bebak 

Uniwersytet Jagielloński, Kraków Polska
https://orcid.org/0000-0001-8882-2858

Statystyki

Abstract views: 139
PDF downloads: 96


Licencja

Prawa autorskie (c) 2022 Marek Bebak

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Autor udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku w „Muzyce” przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Zgłaszając artykuł do publikacji, autor wyraża zgodę na jego udostępnianie na licencji CC BY 4.0.

Do zeszytu 3/2022 włącznie artykuły publikowane były na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy/ki udzielali wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Muzyce”, zachowywali nieograniczone prawa autorskie, ale zobowiązywali się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.