Teatr lalek, Bauhaus, Richard Teschner, kineformy. Kilka uwag na temat wczesnej twórczości Andrzeja Pawłowskiego
Abstrakt
Kineformy – rzutowane na ekran ruchome, zmienne obrazy tworzone z abstrakcyjnych form przestrzennych wprawianych w ruch, podświetlane i przepuszczane przez system deformujących je soczewek – to rodzaj twórczości plastycznej, która przyniosła sławę Andrzejowi Pawłowskiemu w latach 50. Do tych rozwiązań doszedł po serii eksperymentów z teatrem lalkowym, w którym prezentował lalki odbite w lustrze. Dalszym krokiem było zastosowanie systemu krzywych zwierciadeł, które dawały obraz zdeformowany, potem mechanizm ten został uzupełniony o soczewki powiększające. Wynalazek swój nazwał teatrem epidiaskopowym. U źródeł jego pomysłów leżą prawdopodobnie eksperymenty teatralne Bauhausu, a także Richard Teschner.
Słowa kluczowe:
Richard Teschner, Andrzej Pawłowski, kineformy, BauhausBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Kamil Kopaniakwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Warszawski Polska
Student V roku historii sztuki Uniwersytetu Warszawskiego.
Statystyki
Abstract views: 2PDF downloads: 0
Licencja
Prawa autorskie (c) 2002 Kamil Kopania
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.
