Doświadczenie śmierci w „Siódmej Pieczęci” Ingmara Bergmana

Anna Melon

kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Warszawski (Polska)

Abstrakt

Siódmą pieczęć można odczytywać jako Bergmanowską próbę zmierzenia się ze śmiercią, spojrzenia jej w twarz. Śmierć czeka każdego. Bergman przedstawił historię codziennej apokalipsy, którą tak dla reżysera, jak i dla większości ludzi jest właśnie spotkanie ze śmiercią. W ciekawej analizie autorka odwołuje się m.in. do pojawiających się w filmie pieśni, a także symboliki kolorów. Ukazuje, że filmowym światem rządzi kontrastowe zestawienie ciemnej i jasnej strony człowieka i rzeczywistości, naiwnej wiary z postawą racjonalną; każda z postaci znajduje dopełnienie w swym przeciwieństwie.



Słowa kluczowe:

Ingmar Bergman, śmierć, metafizyka

Nie dotyczy / Not applicable
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2002-12-31

Cited By / Share

Melon, A. (2002) „Doświadczenie śmierci w «Siódmej Pieczęci» Ingmara Bergmana”, Kwartalnik Filmowy, (39-40), s. 117–134. doi: 10.36744/kf.3867.

Autorzy

Anna Melon 
kwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Warszawski Polska

Studentka V roku polonistyki UW.



Statystyki

Abstract views: 1
PDF downloads: 0


Licencja

Prawa autorskie (c) 2002 Anna Melon

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.

W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.