Muzyka w filmach Wima Wendersa
Abstrakt
Muzyka popularna jest bardzo ważnym elementem dla Wima Wendersa jako reżysera - nie funkcjonuje jednak w jego filmach jako tło, „podkład” służący podkreślaniu, dopełnianiu nastroju czy wzmacnianiu emocji, ale jako autonomiczny element, nierzadko ingerujący w filmowe opowiadanie. W epoce „kryzysu obrazu” to muzyka właśnie wypełnia lukę po obrazie, któremu brak już zdolności komunikacyjnych, przewyższa tym samym możliwości wizualnej narracji, bo potrafi przenosić znaczenia i emocje dużo lepiej niż wyjałowiony dziś obraz. W filmach Wendersa stopniowo zacierania się podział, a także w końcu zależność pomiędzy obrazem i dźwiękiem. W końcu reżyser wyraźnie przesuwa punkt ciężkości reprezentacji filmowej z uprzywilejowanej dotąd sfery wizualnej na dźwiękową, dając tym samym odpowiedź na kryzys kina.
Słowa kluczowe:
Wim Wenders, muzyka popularna, dźwiękBibliografia
Nie dotyczy / Not applicable
Google Scholar
Autorzy
Marta Piotrowskakwartalnik.filmowy@ispan.pl
Uniwersytet Jagielloński Polska
Doktorantka w Instytucie Sztuk Audiowizualnych UJ, przygotowuje pracę poświęconą twórczości Wima Wendersa.
Statystyki
Abstract views: 1PDF downloads: 0
Licencja
Prawa autorskie (c) 2003 Marta Piotrowska

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.
W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.