To być może Jezus. O Chrystusie i figurach Chrystusa

Paul Coates

kwartalnik.filmowy@ispan.pl
University of Aberdeen (Wielka Brytania)

Abstrakt

Autor zwraca uwagę na to, że istnieje w krytyce nurt, który przypisuje każdemu dziełu filmowemu konotacje religijne, uwznioślając je, w sposób często nieusprawiedliwiony. Jako przykład podaje analizy przyrównujące do Chrystusa takie postaci, jak Superman, John Conor z Terminatora i Neo z Matrixa czy Tomek z Krótkiego filmu o miłości Kieślowskiego, w których na plan pierwszy wysuwa się funkcję odkupieńczą tych postaci. Identyfikacja funkcji odkupieńczej czy imiona biblijne nie są wystarczającym powodem, by utożsamiać tych bohaterów z Jezusem czy innymi postaciami z Biblii. Coates szuka odniesień religijnych na głębszym poziomie, odwołując się do metody psychoanalitycznej, i w tym celu przywołuje takie filmy, jak Tam gdzie rosną poziomki Bergmana, Idiota Kurosawy, trylogia von Triera, wreszcie Jesus Christ Superstar Jewisona oraz Piłat i inni Wajdy.

  • Tekst jest tłumaczeniem fragmentu książki Paula Coatesa Cinema, Religion and the Romantic Legacy, Ashgate Publishing, Aldershot 2003. © 2003 by Ashgate Publishing.


Słowa kluczowe:

Chrystus, kino, figury Chrystusa

Nie dotyczy / Not applicable
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2004-03-31

Cited By / Share

Coates, P. (2004) „To być może Jezus. O Chrystusie i figurach Chrystusa”, Kwartalnik Filmowy, (45), s. 14–35. doi: 10.36744/kf.3486.

Autorzy

Paul Coates 
kwartalnik.filmowy@ispan.pl
University of Aberdeen Wielka Brytania

Profesor anglistyki na King’s College, University of Aberdeen w Szkocji. Wybrane publikacje: The Story of the Lost Reflection: The Alienation of the Image in Western and Polish Cinema (1985), Identyczność i nieidentyczność w twórczości Bolesława Leśmiana (PIW, 1986). Redaktor tomu Lucid Dreams: The films of Krzysztof Kieślowski (1999).



Statystyki

Abstract views: 6
PDF downloads: 1


Licencja

Prawa autorskie (c) 2004 Paul Coates

Autor bądź autorka udziela wydawcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowuje nieograniczone prawa autorskie i zobowiązuje się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu (umowa licencyjna do pobrania). Czasopismo jest wydawane na licencji CC BY 4.0. Zgłaszając artykuł do publikacji, autor bądź autorka wyraża zgodę na jego udostępnianie na tej licencji.

W wydaniach od 105-106 (2019) do 119 (2022) wszystkie artykuły były publikowane na licencji CC BY-NC-ND 4.0. W tym okresie autorzy i autorki udzielali(-ły) niewyłącznej i nieodpłatnej licencji (CC BY-ND 4.0) na wykorzystanie tekstu w „Kwartalniku Filmowym”, zachowywali(-ły) nieograniczone prawa autorskie i zobowiązywali(-ły) się do podawania miejsca pierwodruku przy ponownym wykorzystaniu artykułu.